تحلیل تطبیقی متن و نگاره در بازنمایی زن جادو در شاهنامه های مصور مکتب آلاینجو (سده ی ۸ ه.ق)

از دیرباز و در فرهنگ ها و تمدن های گوناگون، گذر از خوان های دشوار و حماسی، به عنوان یکی از گام های اساسی برای تبدیل پهلوانی جوان به یک قهرمان بزرگ و آزمونی بر سر راه وی برای گذر از مراحل نمادین در جهت مبارزه با نفس و کمال یابی وی مطرح بوده است. در خوان چهارم هفتخوان قهرمان ملی ایران یعنی رستم، زنی جادوگر بر سر راه پهلوان جوان دام می گسترد تا با زیبایی لبالب از فریب و دروغین خود، وی را از راه راست منحرف سازد. چنین هماوردی از جمله صحنه های مورد علاقه ی نگارگران مانند هنرمندان تصویرگر شاهنامه در مکتب شیراز اول سبک آل اینجویان است. تحقیق پیشرو، در تلاش برای بررسی ویژگی های ظاهری نمود زن جادو در شاهنامه های این مکتب و یافتن پاسخی بر این پرسش است که چه ویژگی های کیفی در ترسیم چهره و ظاهر زن جادو در شاهنامه های مصور مکتب شیراز آل اینجو (سده ی ۸ ه.ق) در تقابل یا تطابق با متن شاهنامه ی هر نگاره قابل مشاهده است؟ به نظر میرسد در نگاره های این مکتب به علت مکان ثابت و حتی گاههنرمندانی یکسان، تشابه بسیاری بین نگاره های زن جادو یافت شود که در تضاد با توصیفات متن شاهنامه قرار دارند. اساس روش این پژوهش بنیادین نظری را بیانی تاریخی تطبیقی تشکیل داده که اطلاعات و مدعای آن اسناد و منابع کتابخانه ای الکترونیکی است.

کلیدواژه ها:

شاهنامه نگاری ، مکاتب نگارگری شیراز اول ، مکتب نگارگری آل اینجو ، زن جادو