درآمدی بر شیوه های نوازندگی کمانچه در موسیقی لرستان (علیرضا حسین خانی و پیرولی کریمی)

موسیقی زبانی جهانی دارد که از یک سو مبین پیوند جسم و روح انسان با محیط اطراف وی و از سوی دیگر نمایانگر هماهنگی و هارمونی بین اجزای مختلف طبیعت است. این هماهنگی موسیقی با اجزای طبیعت، موجب شده که هر ملتی، هر قومی بر اساس شرایط خاص اقلیمی و محیطی خود، ساز، نغمه های موسیقی و شیوه های بیانی مبتنی بر مختصات طبیعی، اقلیمی و فرهنگی خود برای اجرای موسیقی برگزیند. یکی از این شیوه های بیانی در موسیقی ملت ها و اقوام، تکنیک هایی است که نوازندگان برای اجرای قطعات، ملودی ها و مقام های موسیقی استفاده می کنند که این تکنیک ها در فراخنای تاریخ و در گذر زمان در ساختار موسیقی اقوام در آمیخته و جزیی جدایی ناپذیر از موسیقی شده است. در این مقاله تلاش بر این است که با احصاء و برشماری تکنیک های جرایی نوازندگان کمانچه به ویژه کمانچه نوازان لرستان و خرم آباد و به طور خاص استاد فقید علی رضا حسین خانی، به بررسی این تکنیک ها بپردازیم.

کلیدواژه ها:

کمانچه ، تکنیک ، شیوه های نوازندگی ، موسیقی لرستان