اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تصویر تن زنان مبتلا به چاقی

هدف پژوهش حاضر تعيين اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر تصوير تن، زنان مبتلا به چاقي بود. پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي و در قالب طرح هاي پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري همراه با گروه آزمايش و گواه مي باشد. جامعه آماري، شامل كليه زنان مبتلا به چاقي بود كه در سال 1397، به كلينيك هاي تغذيه، واقع در شهر بابل مراجعه كرده بودند. روش نمونه گيري به صورت در دسترس بود كه افراد، به طور تصادفي به دو گروه 15 نفره آزمايش و 15 نفره گروه كنترل تقسيم شدند. سپس گروه آزمايش به مدت 8 جلسه به صورت هفته اي 1 جلسه 45 الي 60 دقيقه اي تحت مداخله قرار گرفت و گروه كنترل هيچ مداخله اي دريافت نكرد و پس از سه ماه مرحله پيگيري اجرا شد. ابزار مورد استفاده پرسشنامه تصوير تن فيشر بود (1871). داده ها با روش تحليل كوواريانس چند متغيري و با استفاده از نرم افزار SPSS‐21 تحليل شدند. نتايج نشان دادند كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر تصوير تن زنان مبتلا به چاقي موثر بوده و در طول زمان، ماندگاري اثر (P< 0/05) داشته است.

کلیدواژه ها:

پذیرش و تعهد ، تصویر تن ، چاقی ، زنان