ارزیابی نمونه های شیربرنج سنتی استان خوزستان از نطر برخی شاخص های شیمیایی

غذاهای سنتی بخشی از غذاهای فرهنگی هستند که پیش از فرایند مدرن شدن و صنعتی شدن در جوامع رایج بودند. غذاهای سنتی تحت عنوان مواد غذایی تعریف می شوند که از طریق جنبه های کیفی خاص از سایر مواد غذایی متمایز شده و هویت فرهنگی خاصی دارند. دانش غذاهای بومی در پایداری و پیشرفت یک جامعه اهمیت زیادی دارد زیرا شناسایی غذاهای سنتی غالب در منطقه، راه بهبود وضعیت تغذیه ای و امنیت غذایی همراه با حداکثر تطابق با محیط زیست را نشان می دهد. شیربرنج های سنتی به این دلیل که معمولاً در کارگاه هایی تولید می شوند که نظارت بهداشتی بر آنها انجام نمی شود مستعد انواع آلودگی های میکروبی و شیمیایی و این مهم ارزش اجرای پروژه های تحقیقاتی بر روی این محصول را دوچندان می کند. در مجموع بررسی این محصول در ارزیابی ایمنی و کیفیت میکروبی و شیمیایی آن با توجه به مصرف گسترده آن در سطح استان می تواند قدم بزرگی در جهت تضمین سلامت جامعه باشد. با وجود اینکه استاندارد ملی در مورد شیربرنج وجود دارد، ولی تاکنون هیچ مطالعه ای در مورد ایمنی آن گزارش نشده است. در این تحقیق شاخص های شیمیایی برای 50 نمونه جمع آوری شده از چهار شهر عمده تولید کننده شیربرنج در استان خوزستان مورد بررسی قرار گرفته است و داده های بدست آمده با استانداردهای موجود مطابقت داده شده است.

کلیدواژه ها:

شیربرنج ، غذای سنتی ، خوزستان ، کیفیت شیمیایی