بررسی الگوی فضایی مصرف آب خانگی در اصفهان و تحلیل عوامل اجتماعی و فرهنگی مؤثر بر آن

این تحقیق با هدف بررسی الگوی فضایی مصرف آب خانگی در مناطق مختلف اصفهان و تحلیل عوامل اجتماعی و فرهنگی مؤثر بر آن انجام گرفته است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی‏- تحلیلی است. داده‏ها به دو روش اسنادی و پیمایشی گردآوری شده و با استفاده از روش‏های آمار توصیفی و استنباطی از قبیل همبستگی و رگرسیون چندمتغیره و تحلیل مسیر و با به‏کارگیری نرم‏افزار Spssتجزیه و تحلیل شده است. همچنین، برای نشان‏دادن توزیع گروه‏های مختلف مقدار مصرف آب خانواده روی نقشه از مدل تحلیل خوشه‏ای به روش آنالیز مکانی نقاط داغ در نرم‏افزار GISاستفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می‏دهد که میانگین مصرف آب خانوارها در منطقة 2 آبفا به‏طور معناداری بیشتر از سایر مناطق است. نتایج تحلیل حاکی از آن است که پنج متغیر‏ـ درآمد ماهیانة خانوار، تعداد واحد مسکونی، عمر ساختمان، تعداد اعضای خانوار، و احساس وظیفه در صرفه‏جویی در مصرف‏ـ به‏طور مستقیم در مصرف آب خانوار تأثیر داشته است. علاوه بر این،شش متغیر‏ـ نوع مالکیت مسکونی، تحصیلات سرپرست خانوار، سن سرپرست خانوار، نوع واحد مسکونی، مدت سکونت در واحد مسکونی، و مساحت زیربنای واحد مسکونی‏ـبه‏طور غیرمستقیم در میزان مصرف آب خانوار تأثیرگذار بوده‏اند. بر همین اساس،برای مدیریت تقاضای مصرف آب خانگی بر توجه به اقدامات فرهنگی در رابطه با ارتقای سطح آگاهی مصرف‏کنندگان درمورد درک اهمیت مسئلة کمبود آب و آموزش و اجرای روش‏های بهینة مصرف آب خانگی توصیه شده است.

کلیدواژه ها:

اصفهان ، مصرف آب خانگی ، مصرف آب شهری ، مدیریت مصرف آب شهری