مقایسه استیگما و راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در سه گروه از بیماران مبتلا به معتادان به مواد مخدر و افراد غیرمبتلا HIV عفونت

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقايسه استيگما و راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان در سه گروه از بيماران مبتلا به عفونت HIV، معتادان به مواد مخدر و افراد غيرمبتلا انجام شد روش: ين مطالعه با روش مقطعي از نوع علي مقايسه اي در بين افراد مبتلا به عفونت HIV و معتادان به مواد مخدر كه در سال 1397 به مركز رفرنس مشاوره و مراقبت بيماري هاي رفتاري و مراكز كاهش آسيب شهر رشت مراجعه نموده اند انجام شد و افراد غير مبتلا شامل كاركنان مراكز و ادارات مربوطه، به عنوان گروه كنترل انتخاب شدند. با توجه به ملاك هاي پژوهش، 120 نفر [ 40 نفر در هر سهگروه] به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل مقياس استيگما برگر [برگر و همكاران، 2001 ]، پرسشنامه تنظيم شناختي هيجان [گارنفسكي و همكاران، 2001 ] مي باشد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-21 و آزمون هاي تحليل واريانس چندمتغيره، تك متغيره و تعقيبي توكي انجام شد يافته ها: يافته هاي به دست آمده نشان داد كه ميانگين نمرات بيماران مبتلا به عفونت HIV در رابطه با استيگما، در خرده مقياس تصورات منفي از خود و در رابطه با راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان در راهبرد پذيرش، از گروه معتادان به مواد مخدر به طور معناداري بيشتر بود P<0/05. نتيجه گيري: يافته هاي حاصل از پژوهش حاضر نشان مي دهد كه گروه مبتلايان به عفونت HIV معتادان به مواد مخدر نسبت به افراد غيرمبتلا ميزان بالاتري از استيگما و راهبردهاي نامطلوب تنظيم هيجاني را دارا هستند.

کلیدواژه ها:

استیگما ، تنظیم شناختی هیجان ، بیماران مبتلا به عفونت HIV ، معتادان به مواد مخدر