بررسی نیاز آبی و تنشدرمراحل متفاوتبر عملکرد و اجزای پنج هیبرید ذرت در جنوبتهران

خشکی مهمترین عامل محدودکننده عملکرد محصولات کشاورزی در جهان است. برای بررسی تاثیر مرحله تنش، هیبرید و برهمکنش آن ها بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت، پژوهشی در قالب طرح کرت های یک بار خرد شده با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سال 1387 طراحی و اجرا شد. فاکتور اصلی تنش خشکی (بدون تنش، تنش در مراحل رشد رویشی، گلدهی و پرشدن دانه) و فاکتور فرعی هیبرید ذرت (هیبریدهای704 ، 370 ، 504 ، 647 و 666 بود. نتایج نشان داد که بیشترین تاثیر کاهنده تنش بر عملکرد دانه در مرحله گلدهی و پرشدن دانه، بر وزن هزار دانه در مرحله پرشدن دانه، بر دانه در بلال در مرحله گلدهی و بر روز تا رسیدگی در مرحله رویشی بود. همچنین هیبرید 704 بیشترین عملکرد، تعداد دانه در بلال و روز تا رسیدگی و هیبرید 647 بیشترین وزن هزار دانه را داشت. بهطور میانگین تنش خشکی حدود36/79 درصد کاهش عملکرد را در پی داشت. با توجه به یافته های این پژوهش می توان گفت که اگرچه تنش خشکی در همه مراحل رشدی ذرت کاهش عملکرد را به دنبال دارد و لذا برای جلوگیری از خسارات اقتصادی حتی المکان باید از بروز تنش خشکی اجتناب کرد، لیکن در شرایط محدودیت منابع آب می توان با چشم پوشی از آبیاری در مرحله رشد رویشی و پذیرفتن اندک کاهش در عملکرد ذرت، آبیاری را به سایر محصولات اختصاص داد

کلیدواژه ها:

نیاز آبی ذرت ، تنش خشکی ، هیبرید های ، عملکرد دانه و اجزای عملکرد