نظریه آشوب وتاثیر آن در کارایی سازمان ها

نظریه آشوب زاییده تغییرات ایجـاد شـده در دانـش بشـر و تغییـر ماهیـت محـیط کـار اسـت. در شـرایط در حـال تغییـر امـروز، سیســتم هــای بــی نظــم در ارتبــاط بــا محــیط خــود همچــون موجــود ات زنــده عمــل مــی کننــد و بــرای رســیدن بــه موفقیــت همــواره بایــد ازکــارایی واثربخشــی برخــوردار باشــند. مــدیران بایــد بــا نگــرش نــو، مــدل هــای ذهنــی خــود را متناســب بــا ویژگیهای سیستم هـای آشـوب گونـه تغییـر دهنـد کـه در آن صـورت خواهنـد توانسـت دنیـای فـراروی سـازمانها را بـا گذشـته آن متفــاوت ســازند. ســازمانهایی کــه تمایــل دارنــد بــه ســازمانهای آشــوب گونــه تبــدیل شــوند بایــد بــه هوشــمندی جمعــی کارکنانشــان تکیــه کننــد. مهمتــرین نقــش مــدیران در ســازمانهای آشـــوب گونــه جهــت افــزایش کــارایی بسترســازی و ایجــاد زمینه های عملی یادگیری مستمر سازمانی است.

کلیدواژه ها:

تصمیم گیری ، غیرخطی بودن ، جاذبه ها