سلامت روان و راهکارهای ارتقای آن از دیدگاه کارکنان آموزش وپرورش استان کردستان در سال تحصیلی 98-97

هدف از این تحقیق ارائه ی راهکارهای ارتقای سلامت روان از دیدگاه کارکنان آموزش وپرورش استان کردستان بود.بدین منظور از روش کمی استفاده شد. برای نمونه گیری با توجه به جدول مورگان 367 نفر را به صورت خوشه ای و دردسترس از سه منطقه ی آموزشی استان (ناحیه 1 و 2 سنندج و موچش) انتخاب کردیم. 367 نفر به دو پرسشنامه ی سلامتروان 28 سؤالی گلدبرگ و خودساخته ی راهکارهای ارتقای سلامت روان (نظرسنجی) پاسخ کامل دادند. این تحقیق از نوعتوصیفی بود جهت تحلیل داده های کمی، از روش آماری خی دو، آزمون فریدمن، میانگین، انحراف معیار، میانه، درصد فراوانیو فراوانی تجمعی استفاده نمودیم نتایج نشان داد که 70 درصد کارکنان آموزش وپرورش سلامت روان سالم و 30 درصددارای اختلال هستند. بین سلامت روان با جنسیت، مدرک تحصیلی، سن، رسته ی شغلی و مقطع تدریس و وضعیت تأهلارتباط معنادار وجود دارد p<0/05 و سنوات خدمت و نوع رفت وآمد با سلامت روان ارتباطی ندارند p>0/05 . نتیجه یتحلیل داده های کمی با استفاده از آزمون رتبه بندی فریدمن نیز نشان داد عوامل و راهکارهایی که بیشترین تأثیر را درارتقای سلامت روان داشتند، دارای منبع کنترل درونی بودند مانند صداقت در انجام امور محوله، داشتن دیدگاه مثبت وقابل اعتماد، شناخت مهارت ها و توانایی های شغلی، اعتماد به نفس وباور به خود، انعطاف پذیری وتوانایی حل مسئله، شوخطبعی ودر مرتبه های بعدی پذیرش دوجانبه مدیر ومعلمان، فضایی شاداب ومعتمد و... تمامی عوامل فردی (منبع کنترلدرونی)، عوامل اجتماعی واقتصادی در سلامت روان کارکنان آموزش وپرورش تاثیر گذارند.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، آموزش وپرورش ، معلم ، راهکار