توسعه شاخص پایش خشکسالی شهری؛ مطالعه موردی شهر تهران

خشکسالی پدیده ای آرام و خزنده است که جزئی از اقلیم هر منطقه محسوب می شود اما در سال های اخیر افزایش تواتر خشکسالی به خصوص در مناطق خشک و نیمه خشک اثرات زیانباری را بر جای گذاشته است. جهت مقابله با خشکسالی و به حداقل رساندن خسارات ناشی از آن، پایش خشکسالی از اهمیت بسزایی برخوردار میباشد. اولین گام در ارزیابی وضعیت خشکسالی در هر منطقه تعیین شاخ صها و محر کهای خشکسالی به منظور تحلیل میزان شدت و تداوم خشکسالی است. این مساله در مناطق شهری خصوصاً از اهمیت بالایی برخوردار است. در این مقاله به بررسی و انتخاب شاخص خشکسالی مناسب چند مدته از میان شاخص های متداول خشکسالی جهت توسعه سیستم پایش خشکسالی شهر تهران پرداخته شده است. جهت فراهم کردن زمان پیش هشدار معنی دار بین تغییرات این شاخص ها و شروع خشکسالی، تاخیرهای زمانی 1 تا 8 ماه مورد آزمون قرار گرفته است. با توجه به شاخص های شناسایی شده ساختاری جهت تعیین شدت خشکسالی در ما ههای آتی با استفاده از روشGMD مورد استفاده قرار گرفته است. در این ساختار با توجه به احتمال طبقه بندی شده شاخ صهای پایش خشکسالی، وضعیت خشکسالی در ماه های آتی تعیین می گردد. نتایج نشان می دهد که ابزارهای تحلیلی مانند مدل توسعه داده شده در این مطالعه، می توانند بطور موثری در خدمت مدیریت خشکسالی قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

مدیریت خشکسالی GMD ، SPI ، SWSIپایش خشکسالی