بررسی رابطه بین افشای عمومی حق الزحمه حسابرسی بر اندازه نسبی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین افشای عمومی حق الزحمه حسابرسی بر اندازه نسبی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. هرچه تأمین کنندگان و مشتریان، نسبت به شرکت از اندازه نسبی بالاتری برخوردار باشند، توان چانه زنی آنان در مقایسه با شرکت افزایش می یابد . بنابراین، بالاتر بودن اندازه تأمین ، کنندگان و مشتریان نسبت به شرکت، توان چانه زنی آنها را بهبود می بخشد. طبق تحقیقات پژوهشگران شرکت هایی که از اندازه بزرگتری برخوردارند روش تجزیه و تحلیل داده ها از رگرسیون خطی استفاده شده است و همچنین تعداد نمونه که از روش نمونه گیری حذف سیستماتیک از جامعه آماریشرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تعداد ۱۲۷ شرکت در دوره زمانی ۱۳۹۳-۱۳۹۸ انتخاب شده است. روش گردآوری اطلاعات از صورت های مالی حسابرسی شده شرکت های موجود در بورس اوراق بهادارتهران و همچنین از سایت کدال و نرم افزار رهاورد نوین می باشد. نتایج آزمون فرضیه ها نشان دهنده رابطه مستقیم و معناداری بین حق الزحمه حسابرسی و اندازه نسبی می باشد.

کلیدواژه ها:

حق الزحمه حسابرسی ، اندازه نسبی ، بورس اوراق بهادار تهران