بهینه سازی مصرف کود شیمیائی و آب در محصول یونجه آبی و ذرت علوفه ای استان قزوین در راستای توسعه پایدار کشاورزی

کشور ایران با اقلیم خشک و نیمه خشک افزون بر بارندگی اندک، دارای توزیع نامناسبی از آن نیز می باشد. از طرفی بخش کشاورزی عمده ترین مصرف کننده منابع محدود آب کشور می باشد. قزوین با حدود 250 میلی متر در مرز مناطق خشک کشور می باشد. یکی از راههای افزایش بازده آبیاری استفاده تعیین میزان بهینه فیزیکی آب و بهینه اقتصادی مصرف آن است. استفاده بهینه از منابع تجدیدپذیر آب، یکی از اهداف اقتصادی دولتها از جمله ایران است. فقدان توجه لازم به تقاضای نهاده های کشاورزی بویژه کالایی مثل آب معمولاً منجر به از بین رفتن منابع و تلف شدن آنها در سراسر دنیا خواهد گردید. در واقع مطالعات مربوط به برآورد تقاضا می تواند امیدواری به پایداری سیستم را افزایش دهد. اگر بخواهیم پروژه ها و برنامه ها را براساس پایداری طراحی نمائیم. نیاز داریم که برآوردی از طبیعت تقاضا برای آن برنامه و یا پروژه داشته باشیم در مورد اقتصاددانان نیز واضح است که نیاز آنها، برآورد تقاضای اقتصادی به منظور هدایت تصمیمات سرمایه گذاری می باشد. استان قزوین با 250 میلی متر بارندگی سالیانه دارای اقلیم خشک و نیمه خشک می باشد. تبخیر از سطح خاک بالا می باشد. بنابراین راهکار مناسب جهت حفظ ذخایر آبی بایستی انجام گیرد. یونجه آبی با سطح زیر کشتی حدود 22000 هکتار با عملکردی حدود 9 تن در هکتار و ذرت علوفه ای با سطح زیر کشتی معادل 6000 هکتار دارای اهمیت بسیاری در تولید علوفه استان قزوین می باشند و برنامه ریزی بایستی به گونه ای باشد که محصولات غالب استان در اولویت طرح های تحقیقاتی باشد. مصرف بی رویه آب و کودهای شیمیائی باعث کاهش سطح ایستابی و آبهای زیرزمینی از یکطرف و از بین رفتن خاکهای مرغوب استان شده است. بنابراین با اجرای این طرح، ضمن جلوگیری از هدر رفت آب و افزایش عملکرد محصول به ازاء مصرف بهینه آب، تولید محصولات نامبرده بصورت ارگانیگ مورد ارزیابی قرار می گیرند.