بررسی رابطه هوش معنوی و بهزیستی روانشناختی بر شادکامی دانشجویان دارای والده

هوش معنوی یکی از نیاز های درونی انسان است که برخی از صاحبنظران آن را متضمن بالاترین سطوح زمینه های رشد شناختی، اخلاقی، عتطفی و تلاش همواره آدمی برای برای پاسخ دادن به چراهای زندگی می دانند. هوش معنوی به عنوان زیر بنای باورهای فرد نقش اساسی در زمینه های گوناگون به ویژه ارتقاء و تامین سلامت روانی دارد و از طرفی اهمیت نقش شادی در بهداشت روانی، سلامت جسمانی، کارآمدی و مشارکت اجتماعی از مهمترین اولویت های روانشناسی قرار گرفته است. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه هوش معنوی و بهزیستی روانشناختی و شادکامی دانشجویان دارای والده می باشد.روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دارای والده در دانشگاه علوم تحقیقات هستند که با نمونه ای شامل 100 نفر می باشند و به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. تحلیل نتایج نشان داد که بین هوش معنوی و بهزیستی روانشناختی بر شادکامی دانشجویان والده همبستگی مثبت وجود دارد.

کلیدواژه ها:

هوش معنوی ، بهزیستی روانشناختی ، شادکامی.