بررسی و پیش بینی تغییرات مکانی بافت خاک فضای سبز شهری با استفاده از تکنیک زمین آمار (مطالعه موردی: منطقه هفت شهرداری شیراز)

زمینه و هدف: تحقیق حاضر با هدف بررسی ساختار فضایی ساختار بافت خاک (شن، رس، سیلت) در حوزه مدیریت شهری وتهیه نقشه های پهنه بندی شن، رس، سیلت با استفاده از تکنیک های زمین آمار در GIS صورت گرفت.مواد و روش ها، دراین مطالعه محدوده های فضای سبز منطقه هفت شهرداری شیراز بعنوان منطقه مورد مطالعه انتخاب گردیدو تعداد ۳۰ نمونه از عمق ۰ تا ۳۰ سانتی متری خاک محدوده های فضای سبز منطقه مورد مطالعه جمع آوری شدند. انتخاب نقاط نمونه برداری براساس تراکم و پراکنش محدوده های فضای سبز برای انجام نمونه برداری صورت گرفت، سپس نمونه ها برای آنالیز خاک به آزمایشگاه انتقال یافت و درصد اجزای بافت خاک اندازه گیری شد. نتایج: درصد شن خاک فضای سبز منطقه در دو کلاس از دامنه ۴۰تا ۶۰درصد طبقه بندی شده است و ۵۸ درصد سطح فضای سبز منطقه در کلاس ۴۰ تا ۵۰ درصد قرار دادند. سه کلاس نیز برای درصد رس خاک فضای سبز منطقه طبقه بندی شده است ۹۸% سطح فضای سبز منطقه ۲۷۱ هکتار درکلاس ۱۰ تا ۲۰ درصد قرار می گیرد. درصد سیلت فضای در دو کلاس از دامنه ۲۰ تا ۴۰ درصد طبقه بندی شده است و ۹۱% درصد طبقه بندی شده است و ۹۱% سطح فضای سبز منطقه ۲۵۲ هکتار در کلاس ۳۰ تا ۴۰ درصد قرار می گیرد. نتیجه گیری: تغییرات بافت خاک محدوده های فضای سبز شهری نیازمند توجه به مطالعات خاک و مبنا توسعه و نگهداری فضای سبز شهری است که با استفاده از تکنیک زمین آمار در سیستم اطلاعات جغرافیایی می تواند به پهنه بندی تغییرات بافت خاک در عرصه های فضای سبز شهری پی برد.

کلیدواژه ها:

فضای سبز پایدار شهری ، پیش بینی بافت خاک ، تغییرات مکانی ، منطقه هفت شهرداری شیراز ، محیط زیست شهری