پیش بینی نشاط اجتماعی براساس پذیرش اجتماعی و سازگاری فردی دانشجویان

هدف پژوهش حاضر پیش بینی نشاط اجتماعی براساس پذیرش اجتماعی و سازگاری فردی دانشجویان بود. تحقیق حاضر از نوع توصیفی همبستگی بود.جامعه آماری عبارت است از تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد شهر ابهر (حدودا 2600نفر)در سال 1399-1398و حجم نمونه 245 نفر به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شد.و ابزارگردآوری اطلاعات سه پرسشنامه پرسشنامه آکسفورد2001، پرسشنامه شادکامی نروث وی((1952، پرسشنامه کالیفرنیا بود. برای تحلیل داده ها از روش آماری از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین پذیرش اجتماعی و نشاط اجتماعی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.p=0.0001 بین سازگاری فردی و نشاط اجتماعی رابطه مثبت و معناداری وجود داردp=0.0003 و نهایتا نتیجه تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای پذیرش اجتماعی و سازگاری فردی توانستند نشاط اجتماعی دانشجویان را پیش بینی کنند.p=0.0002