کمی سازی تنوع فیلوژنتیک: مکمل روش های سنتی در حفاظت از تنوع زیستی

تنوع فیلوژنتیک، تنوع مورفولوژیکی گونه ها را بر پایه توارث تکاملی بیان می کند، در نتیجه، انقراض گونه هایی که با هیچ یک از موجودات زنده ارتباط خویشاوندی نزدیکی ندارند از نظر تکاملی و تنوع ژنتیکی نسبت به انقراض گونه هایی که ارتباطات بسیار نزدیکی با هم دارند اهمیت بیشتری دارد.روش های متعددی برای این امر وجود دارد.در روش محاسبه تنوع فیلوژنتیک توسط Gaston و Rodrigues به ماتریس نشان دهنده توزیع شاخه ها در هر جنس و ماتریس طول شاخه ها نیاز است. حضور و عدم حضور هر جنس در شاخه مورد نظر به ترتیب با استفاده از 1 و 0 نشان داده می شود. سپس از حاصلضرب توزیع شاخه ها در ماتریس طول شاخه ها تنوع فیلوژنتیک محاسبه می شود. در روشی که Polsky به کار گرفته است برای تمامی آرایه ها نرخ ثابتی از تغییرات DNA در درخت فیلوژنتیک فرض می شود. وی پیشنهاد می کند، تنوع فیلوژنتیک گروهی از جنسها، از طریق جنع طول تمامی شاخه های مربوط بین جنس ها بدون شمارش مجدد آن شاخه ها محاسبه می شود. در نهایت می توان از تنوع فیلو ژنتیک محاسبه شده برای الویت بندی مناطق حفاظت شده بهره برد.

کلیدواژه ها:

تنوع زیستی ، تنوع فیلوژنتیک ، مناطق حفاظت شده