بررسی رفتار باربری پی نواری بر روی خاک دانه ای مسلح شده با ژئوگرید
محل انتشار: چهارمین مجمع توسعه فناوری و کنفرانس بین المللی یافته های نوین عمران معماری و صنعت ساختمان ایران(Ircivil2019)
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 604
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IRCIVIL04_073
تاریخ نمایه سازی: 27 تیر 1399
چکیده مقاله:
در این مقاله به این مساله پرداخته می شود که تاثیر ژئوگرید بر رفتار خاک و ظرفیت باربری نهایی پی نواری به چه میزان می باشد. فرض بر این خواهد بود که بر روی یک بستر ماسه ای، پی نواری با ویژگی ها و بارگذاری های مشخص و ثابت وجود دارد، و تاثیر متقابل خاک و سازه در نرم افزار Plaxis مدلسازی شده است. مدلسازی برای حالت استاتیکی و در دو حالت با و بدون ژئوگرید صورت گرفته است. مقایسه نتایج شامل تغییرات در نشست پی و ظرفیت نهای ی آن مورد توجه بوده است. در نهایت با تغییر در پارامترهای تعداد لایه های ژئوگرید و فاصله بین آن ها به بررسی جامع تاثیر آن ها بر رفتار خاک و به طور خاص تر پی نواری فوقانی آن پرداخته شده است. بر اساس نتایج تغییرات ظرفیت باربری بر اساس تغییرات در تعداد لایه ژئوگرید مشاهده شده است که با افزایش تعداد لایه های ژئوگرید میزان ظرفیت باربری پی افزایش یافته است. بر این اساس در صورت عدم استفاده از ژئوگرید مقدار ظرفیت باربری برابربا 162 تن بوده است که با اضافه کردن یک لایه ژئوگرید به 200,7 تن رسیده است که رشدی برابر با 24% بوده است. همچنین این مقدار افزایش در صورت استفاده از سه لایه ژئوگرید برابر با 38 % تعیین شده است. بعلاوه، با افزایش تعداد لایه های ژئوگرید از 1 به 3 عدد مقدار ظرفیت باربری از 200,7 تن به 223,4 تن رسیده است که افزایشی برابر با 11 % می باشد. بر اساس نتایج تغییرات ظرفیت باربری بر اساس تغییرات در فاصله بین لایه های ژئوگرید مشاهده شده است که با افزایش فاصله بین لایه های ژئوگرید در ابتدا افزایش ظرفیت باربری و در ادامه کاهش آن مشاهده شده است. با افزایش فاصله بین لایه های ژئوگرید از 0,5 متر به 1 متر مقدار ظرفیت باربری پی از 196,6 تن به 213,7 تن رسیده است که افزایشی برابر با 9% بوده است. در ادامه با افزایش فاصله از 1 متر به 2 متر مقدار ظرفیت باربری کاهش یافته و از 213,7 تن به 184,1 تن رسیده است که کاهشی برابر با 14 % بوده است. لذا مقدار فاصله 1 متر بین لایه های ژئوگرید مقدار فاصله بهینه می باشد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ولی قاسمی نژاد
دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد نوشهر
امیرحسین آذری
دانشجوی کارشناسی ارشد عمران ژیوتکنیک دانشگاه آزاد اسلامی واحد نوشهر