معرفی راهکارهایی به منظور کاهش اثرات زیست محیطی شبکه جاده جنگلی و بهره برداری

شبکه جاده جنگلی دسترسی آسان به منظور فعالیت های خروج چوب، تجدید حیات، تولیدی و تفریحی را فراهم می کند. هدف این مطالعه معرفی دو روش به منظور کاهش فرسایش جاده های جنگلی و مسیرهای چوبکشی است: انحراف دهنده های آب و پوشش گیاهی. فرسایش جاده های جنگلی و مسیرهای چوبکشی که ناشی از بهره برداری است به دلیل اثرات منفی محیطی، مشکل عمده مدیریت اکوسیستم های جنگلی است. عوامل متاثر کننده فرسایش شامل اقلیم، کیفیت مواد سطح جاده، ترافیک، شیب و پوشش گیاهی می باشند. امور مدیریتی زیادی به منظو کاهش اثرات بهره برداری، ساخت جاده ها و مسیرهای چوبکشی بر کیفیت آب آبراهه وجود دارد. رسوبات آزاد شده به آبراهه ها منتج به شماری از اثرات منفی بر کیفیت آب و زندگی آبزیان می شود. این امور مدیریتی در کنترل و کاهش حجم رواناب و فرسایش خاک موثر می باشند. بنابراین، مدیریت و نگهداری شبکه جاده جنگلی، راهکار ضروری در کاهش فرسایش می باشند.

کلیدواژه ها:

بهره برداری ، انحراف دهنده آب ، پوشش گیاهی ، فرسایش ، اثرات محیطی ، آب آبراهه ، آزاد سازی رسوب