کاربرد سامانه اطلاعات جغرافیایی در ارزیابی خشکسالی هیدروژئولوژیکی (مطالعه موردی دشت خویس در شمال استان خوزستان)

امروزه حفر چاه و تخلیه مصنوعی از منابع آب زیرزمینی مهمترین و مطمئنترین راه جهت استحصال آب می باشد.این در حالیست که خشکسالیهای اخیر تأثیر منفی و شدیدی بر منابع آبزیرزمینی گذاشته است. اعمال مدیریتی مناسب جهت بهرهبرداری بهینه از منابع آب موجود راهکاری عملی جهت رویایی با خشکسالی در جوامع میباشد. به هر حال برای مدیریت صحیح و اصولی و دقیق، نیاز به امکانات و سیستمهای پیشرفته میباشد که سیستم اطلاعات جغرافیایی میتواند در این زمینه به عنوان یک تکنیک پیشرفته و سریع مورد استفاده قرار گیرد. این سیستم کاربردهای متنوعی دارد که از آن جمله می توان به پهنهبندی افت سطح آب زیرزمینی اشاره نمود. در این تحقیق به منظور بررسی تأثیر خشکسالی بر روی دشتخویس ابتدا هیدروگراف واحد دشت طی دو سال آبی 85-86 و87-86 ترسیم گردید. سپس جهت ارزیابی مکانی بحران افت سطح ایستابی تحت تأثیر خشکسالی اخیر از توانایی تحلیلهای مکانی و فضایی سامانه اطلاعات جغرافیاییGIS)بهره گرفته شد و نتایج دادههای نقطهای به اطلاعات پهنهای تبدیل و بدین ترتیب شدت افت در سطح دشت مورد مطالعه پهنهبندی گردید. نتایج بدست آمده از هیدروگراف واحد و نقشه پهنهبندی افت سطح ایستابی مؤید تأثیر خشکسالی هیدروژئولوژیکی بر روی دشت مذکورمیباشد.