بررسی کیفیت شیمیایی آبهای زیرزمینی حوضه ی آبی بوئین با تأکید بر تأثیر دما بر میزان EC

سه آبخوان بوئین- میاندشت ، دامنه – داران وچهل خانه واقع در حوضه آبی بوئین ، منابع بسیار با ارزشی برای شرب،صنعت و به ویژه کشاورزی این منطقه محسوب می شوند.بنابراین بررسی و مطالعه این منابع به منظور حفظ کیفیت آبهای زیرزمینی ضروری است.در این راستا به بررسی کیفیت شیمیایی این آبها توسط مطالعه ی آمار آنالیز حاصل از 12 چاه،3 چشمه و5 قنات موجود در سطح حوضه ،طی دوره ی زمانی ده ساله ،از فروردین 1377 تا اسفند 1386 پرداخته وسپس از آنجا که مناسب ترین شاخص شوری در مطالعات کیفیت شیمیایی آب مربوط به TDS است،به بررسی رابطه ی TDS با CLو EC ومتقابلاً به تأثیر دمای حوضه و دبی ایستگاه اسکندری بر میزان CL و EC پرداخته شد.به منظوربررسی دما،داده های دمای 7 ایستگاه هواشناسی طی همین دوره ی زمانی ده ساله با روش کریجینگ به داده های پهنه ای تبدیل گردید. روند تغییرات CL،دما و دبی و کیفیت آب زیرزمینی حوضه ازنظر شرب و کشاورزی توسط دو دیاگرام شولر و ویلکوکس طی این ده سال بررسی گردید. نتایج نشان داد بین متوسط دمای سالانه و متوسط EC سالانه رابطه ی خطی معکوس وبین متوسط دمای سالانه و متوسط SAR سالانه همبستگی خطی مستقیم با ضریب 6/0 برقرار است.همچنین روند تغییرات دبی و CL بر خلاف دما روندی افزایشی است. آبهای زیرزمینی حوضه آبی بوئین از نظر شرب دارای کیفیت مطلوب و از لحاظ کشاورزی جزء کلاس S Cیعنی جزء آبهای خوب محسوب می شوند.

کلیدواژه ها:

دما ، هدایت الکتریکی ، کیفیت آب زیرزمینی ، حوضه آبی بوئین ، کلر