آیین تجدیدنظرخواهی در دادگاه های حقوقی ایران

تجدیدنظرخواهی به معنای رسیدگی مجدد به رای صادر شده از دادگاه نخستین توسط دادگاه تجدیدنظر یکی از طرق عادی شکایت از آرا صادره از محاکم است که تقریبا در تمام کشورهای دنیا پذیرفته شده است مطابق با قانون آیین دادرسی مدنی اصل بر قطعیت آرا صادره از محاکم است و آرا قابل تجدید نظر احصا شده اند لکن دایره شمول آنها به قدری زیاد است که اصل فوق را تا حد زیادی نقض می نماید منظور از آرا اعم از حکم و قرار است چرا که تعدادی از قرار ها نیز قابلیت تجدیدنظرخواهی دارند قانون گذار در برخی موارد موانعی را برای تجدیدنظرخوهی قرار داده یعنی علی رغم اینکه رای قابل تحدیدنظر است لکن امکان تجدیدنظرخواهی وجود ندارد مرجع تجدیدنظر خواهی پس از اینکه تجدیدنظرخواه مواعد و تشریفات دادخواست تحدیدنظرخواهی را رعایت نمود دادگاه تجدیدنظر است که معمولا در مرکز استان است . محکوم علیه نمی تواند به رای صادره اعتراض و تقاصای تجدیدنطرخواهی کند مگر اینکه یکی از جهات مشخص در ماده 348 قانون آ.د.م وجو داشته باشد که به اصطلاح جهات تجدیدنظر خواهی نامیده می شود .تجدیدنظرخواهی واجد سه اثر تعلیقی،انتقالی و خاتمه صلاحیت دادگاه ئخستین است

کلیدواژه های آیین تجدیدنظرخواهی در دادگاه های حقوقی ایران:

تجدیدنظرخواهی ، تجدیدنظرخواه ، رای قطعی ، جهات تجدیدنظر