مرور، نقد و ارزیابی کتاب زمانی میان زمان ها (امام، شیعه، ایران)

این مقاله با رویکرد تحلیلی درباره کتابی با موضوع انقلاب اسلامی ایران،زمینه ها و نحوه شکل گیری آن به نگارش درآمده است. کتاب زمانی میان زمان ها(امام،شیعه،ایران) توسط خانم لیلی عشقی نوشته شده و آقای احمد نقیب زاده آن را ترجمه و به همت نشر فلات 1395 در 199 صفحه چاپ و منتشر شده است.این اثر سعی کرده است که واقعه ی انقلاب اسلامی را بر خلاف کتاب های دیگران که بیشتر به شرایط امکان عینی یا اوبژکتیو (اقتصادی، سیاسی، اجتماعیو…) وقوع انقلاب توجه می کنند، به شرایط امکان ذهنی و سوبژکتیو وقوع انقلاب توجه نماید. آن چه عشقی را به چنین رویکردی رهنمون می سازد، عبارت است از این واقعیت که انقلاب اسلامی ایران به عنوان یک حادثه نه تنها در تاریخ ایران، بلکه در تاریخ جهان واقعا منحصر به فرد بود.انقلاب ایران یک اتفاق خیلی خاص بود . رویکرد عشقی هم به نوعی با کلیت رویکردهای گذشته متفاوت است و هم با رویکرد یا رهیافت فرهنگی که خود محصول و فرزند انقلاب اسلامی ایران در حوزه نظری مربوط به انقلاب ها محسوب می شود از نظر نویسنده، انقلاب اسلامی به عنوان یک رویداد در دل متافیزیک ایرانی نهفته است . و این یعنی در هم آمیختن دو رشته و حوزه مختلف الجنس یعنی عرفان شیعی و رویداد صرف سیاسی در نتیجه عشقی تلاش آن دارد تا پی ببرد که چگونه متافیزیک رویدادهای سیاسی مذهبی هم امکان پذیر است عشقی با استفاده از مفاهیمی مانند امام، رویداد، عرفان شیعی و… به تبیین این تحولات تاریخی اقدام می کند.این کتاب از نظر نوآوری در ارائه نظری نو در بررسی انقلاب اسلامی ایران شایسته توجه می باشد،اما محتوای کتاب به گونه ای است که فقط کسانی می توانند از عهده درک آن برآیند که شناخت کافی از اسلام و علی الخصوص مذهب تشیع داشته یاشند و تاریخ ایران را به خوبی مطالعه کرده باشند

کلیدواژه ها:

انقلاب ، انقلاب اسلامی ، لیلی عشقی ، شیعه ، امام ، رویداد ، ایران.