اثربخشی آموزش مهارت ارتباط جنسی مطلوب بر رضایتمندی زناشویی زنان مبتلا به اختلال واژینیسموس

ارتباط جنسی مطلوب یکی از عوامل مهم در رضایت زناشویی زوجین است. از آنجا که تامین امنیت جنسی، عاطفی و روانی افراد در خانواده از عوامل مهم در ثبات و پایداری خانواده و جامعه محسوب می گردد، مطالعه حاضر با هدف اثر بخش آموزش ارتباط جنسی مطلوب بر رضایتمندی زناشویی زنان20 تا 40 سال مبتلا به اختلال واژینیسم انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش شامل 20 زوج بود که از میان 36 زوجی که به فراخوان محقق پاسخ مثبت داده بودند، انتخاب شدند و به شیوه نمونه گیری غیر احتمالی در دسترس و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. مداخله به شیوه گروهی، طی 13 جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا شد. ابزار مورداستفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه رضایتمندی زناشویی انریچ بود که زوجها در مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری به سوالات آن پاسخ دادند. در این پژوهش داده ها به لحاظ توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف معیار) و استنباطی (آنوا و مانکوا) توسط نرمافزار SPSS تحلیل شد. یافته ها حاکی از آن بود که پس از اجرای آموزش مهارتهای ارتباط جنسی مطلوب میان گروه آزمایش و گروه کنترل از نظر مولفه ی رضایتمندی زناشویی در مرحله ی پس آزمون و در مرحله ی پی گیری تفاوت معنی داری ملاحظه گردید(.(P> 0/01 بنابراین می توان نتیجه گرفت، آموزش مهارت ارتباط جنسی مطلوب بر رضایتمندی زناشویی زنان مبتلا به اختلال واژینیسموس تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

مهارت ارتباط جنسی مطلوب ، رضایتمندی زناشویی ، زنان مبتلا به اختلال واژینیسم.