بررسی رابطه شوخ طبعی و بخشش با سازگاری زناشویی در زنان متاهل خمینی شهر

هدف از اجرای این پژوهش، بررسی رابطه شوخ طبعی و بخشش با سازگاری زناشویی در زنان متاهل خمینی شهربود. روشتحقیق برای این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه زنان متاهل خمینی شهر در سال 1396تشکیل دادند. نمونه مورد مطالعه شامل 100 نفر از زوجین بودند که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامههای سازگاری زناشویی اسپانیر (1976)، بخشش هارتلند (2002) و شوخ طبعی خشوعی و همکاری (1388) پاسخ دادند. تجزیه وتحلیل داده های پژوهشی در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی و با استفاده از نرم افزار spss24 انجام شده است. برایبررسی فرضیه های پژوهش از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. در پایان یافته ها نشان داد که بین شوخ طبعی وبخشش با ابعاد سازگاری زناشویی در زنان متاهل خمینی شهر، رابطه همبستگی چندگانه وجود داشت. همچنین بین شوخ طبعی وسازگاری زناشویی در زنان متاهل خمینی شهر رابطه مثبت و معنادار بدست آمد. بین بخشش و سازگاری زناشویی در زنان متاهلخمینی شهر رابطه منفی و معنادار وجود داشت.

کلیدواژه ها:

شوخ طبعی ، بخشش ، سازگاری زناشویی ، زنان متاهل