ارائه مدلی برای پیش بینی مقاومت چسبندگی میان FRP و بتن با استفاده از برنامه نویسی بیان ژن(GEP)

مصالح FRP به طور گسترده به منظور تقویت سازه های بتنی مورد استفاده قرار میگیرند. یکی از موارد مهم به منظور طراحی اعضای خمشی تقویت شده توسط FRP، تخمین دقیق مقاومت چسبندگی بتن و مصالح کامپوزیت است. در این پژوهش از روش برنامه نویسی بیان ژن که توسط فریرا (Ferreira) ابداع شده ، به منظور ارائه مدلی برای تخمین مقاومت چسبندگی بتن و FRP استفاده شده است. این روش ترکیبی از روش های برنامه نویسی ژنتیک و الگوریتم ژنتیک بوده که در آن، کروموزوم های خطی و ساده با طول ثابت، مشابه الگوریتم ژنتیک استفاده می شود. بدین منظور، در این پژوهش سعی شده است تا با به کارگیری زیر شاخه ای از روش های هوش مصنوعی، برنامه نویسی بیان ژن ، مدلی غیر خطی برای پیش بینی مقاومت چسبندگی بتن و FRP ارائه شود. همچنین در این پژوهش از نتایج آزمایشگاهی معتبر صورت گرفته در این زمینه استفاده شده است. به منظور بررسی عملکرد مدل توسعه یافته، از شاخص های مهم آماری نظیر ضریب همبستگی (R) ، جذر میانگین مربعات خطا (RMSE) و میانگین کلی خطا (MAE) استفاده شده است .

کلیدواژه ها:

بتن ، FRP ، مقاومت چسبندگی ، برنامه نویسی بیان ژن ، هوش مصنوعی