تاب آوری نوین
تاب آوری نوین در جهان پیش رو
The New Resilience
تاب آوری نوین: در پی کووید-۱۹ و التهابات اقتصاد جهانی، گفتمان تاب آوری کسب و کارها تغییر کرده است. این موضوع به این دلیل است که زمینه کسب و کارهای خارجی دستخوش یک سری اختلالات عمیق جهانی شده است که همه گیری جدیدترین آنهاست.
به فناوری، به حوزه وب، اینترنت اشیاء، کلان داده و هوش مصنوعی فکر کنید. در حوزه امنیت، بحث ظهور و شیوع اطلاعات نادرست، جنگ های ربات ها و بازیگران سایبری غیر دولتی مطرح است.
در سیستم های مالی، بحران ها سریع تر اتفاق می افتند، از رکود دات کام تا رکود بزرگ. و سپس بحران های زیست محیطی متعدد و چالش های جهانی شدن و ضد جهانی شدن وجود دارد.
در جایی که تاب آوری سازمانی در قرن بیستم عمدتا بر کیفیت های داخلی مانند انضباط و احتیاط مالی متمرکز بود، به طور فزاینده ای واضح است که بزرگترین تهدیدها برای بقای دولت ها و کسب وکارها از این زمینه بیرونی گسترده تر ناشی می شود.
دیگر هیچ کسب و کاری مثل همیشه وجود ندارد، زیرا دیگر اقتصاد طبق معمول، یا حکمرانی به طور معمول – یا حتی طبیعت به طور معمول وجود ندارد. ما در جهانی زندگی می کنیم که مرزهای این حوزه ها تا حد زیادی از بین رفته است.
بنابراین، نباید تعجب آور باشد که ما شاهد تولد دوباره جغرافیا، علم و جهان خود هستیم.
از زمان طلوع تمدن، جغرافیا و نقشه ها همان چیزی است که بشر برای درک بافت وسیع تر ما از آن استفاده کرده است. نقشه به معنای واقعی کلمه ضرب المثل “تصویر بزرگتر” است. برای اجرای استراتژی های تاب آور، ما باید در تشخیص الگو خوب باشیم، و همانطور که فیزیکدان فریوف کاپرا می گوید، «الگوها را نمی توان سنجید یا اندازه گیری کرد. آنها باید نقشه برداری شوند.»
امروزه انواع کاملا جدیدی از نقشه ها با ابزار دقیق سیستم های طبیعی و ساخت بشر و ادغام انواع بسیاری از داده ها امکان پذیر شده است.
این امر آگاهی زمینه ای را به شدت افزایش می دهد، که به ما این امکان را می دهد که عملکرد کوتاه مدت و تاب آوری طولانی مدت هر سیستمی را بهینه کنیم. همچنین به ما نشان می دهد که چه نوع مداخلاتی را انجام دهیم، و چه زمانی و کجا آنها را انجام دهیم.
این بحث در مورد ابزارهای هوش مکانی است، از همه مهمتر سیستم های اطلاعات جغرافیایی، یا GIS، فناوری تحلیل زمینه.
GIS نه تنها مجموعه داده های متنوعی را مانند بسیاری از پلتفرم های دیجیتال ادغام و تجزیه و تحلیل می کند، بلکه دنیای فیزیکی را به هسته آن تحلیل وارد می کند و ما را قادر می سازد به هم پیوستگی بسیاری از سیستم های آن را ببینیم – از طبیعی تا ساخته شده، از جمعیتی گرفته تا زیرساختی، از فرهنگی گرفته تا اپیدمیولوژیک
روی «دیدن» علامت بزنید. نقشه ها در دسترس ترین پلت فرم تحلیلی هستند زیرا یادگیری بصری بهترین روشی است که ما یاد می گیریم.
این نحوه سیم کشی مغز ما است. حجم زیاد، تنوع و سرعت داده هایی که امروزه در حال جمع آوری هستیم و پیچیدگی یکپارچه سازی و تحلیل آن ها فراتر از ظرفیت مغز انسان است.
به همین دلیل است که ما ابررایانه ها، الگوریتم ها و شبکه های عصبی یادگیری عمیق داریم. اما GIS، نقشه ها و داستان های بصری، آن زمینه را برای هوش مصنوعی به روش هایی ایجاد می کند که انسان ها به طور طبیعی در آن مهارت دارند.
همانطور که نویسنده یکی از کتاب های روانشناسی می گوید، “مغز ما عمدتا یک پردازشگر تصویر است (بسیاری از ابعاد قشر حسی ما به بینایی اختصاص دارد)، نه یک پردازشگر کلمه.”
داستان سرایی تصویری قدیمی ترین و معاصرترین روشی است که در آن روایت را پردازش می کنیم – از نقاشی های غار گرفته تا فیلم ها، بازی های ویدیویی همه جانبه و “دوقلوهای دیجیتالی” سه بعدی.
این قابلیت ها خیلی زود ظاهر نشده اند. کسب وکارها اکنون بیش از هر زمان دیگری در معرض مسئولیت های «خارجی ها» هستند و مقیاس این ریسک ها با جهش و مرزها رو به افزایش است.
به پرونده های 10-K از Fortune 500 نگاه کنید، که نشان دهنده خطرات و هزینه های انجام کسب و کار است، و شاهد افزایش چشمگیر استناد به بلایای طبیعی و تغییرات آب و هوایی به عنوان هزینه های انجام تجارت هستید. ریسک سیاسی و عدم اطمینان اقتصادی هم ناگفته نماند.
بنابراین، تعجب آور نیست که مطالعه تاب آوری کسب و کار به دنبال طبیعت است تا بفهمد سیستم های انطباقی پیچیده چگونه کار می کنند.تاب آوری نوین
همانطور که ما به دنبال تقویت تاب آوری هستیم، منطقی است که به طبیعت نگاه کنیم، زیرا با تکامل سیستم های طبیعی برای پیچیده تر شدن، تاب آوری آنها افزایش می یابد.
به عنوان مثال، تنوعات زیستی بیشتر در یک اکوسیستم به معنای آسیب پذیری کمتر در برابر بیماری های همه گیر است. در مقابل، با پیچیده تر شدن سیستم های تولیدی (مثلا از طریق تمرکز و جهانی سازی)، تاب آوری آنها کاهش می یابد. آنها شکننده تر می شوند. اختلال در یک جزء می تواند کل سیستم پیچیده را درگیر کند.
این بینش نسبت به طبیعت و تاب آوری در قالب جنبش راه حل های مبتنی بر طبیعت در حال گسترش است.
به عنوان مثال، کمیسیون اروپا استدلال می کند که راه حل های الهام گرفته شده و حمایت شده از طبیعت به طور همزمان مزایای زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی را ارائه می دهند و به ایجاد تاب آوری کمک می کنند.
از طریق GIS، دانشمندان در حال ترسیم نقشه آینده اکوسیستم های طبیعی جهان هستند.
اولین نقشه اقیانوس دیجیتال سه بعدی جهان، توده های آب جهانی را در مناطق مشخصی به نام واحدهای دریایی اکولوژیکی (EMUs) دسته بندی می کند که با ویژگی هایی که احتمالا سلامت اکوسیستم و همچنین تاب آوری را افزایش می دهند، تعریف می شوند: دما، شوری، سطح اکسیژن و مواد مغذی.
این نقشه سه بعدی با امکان تجزیه و تحلیل، نقشه برداری، پیش بینی و مداخله در حیات نوظهور اقیانوس ها و سیاره به عنوان یک کل، مرحله جدیدی را در علم و پایداری اکوسیستم ها نشان می دهد.
یا جغرافیا و مراقبت های بهداشتی را در نظر بگیرید. حتی در مواقع عادی، کد پستی شما می تواند به اندازه کد ژنتیکی یا کد مالیاتی شما برای نتایج سلامتی شما مهم باشد.
۸۰ درصد از پیامدهای سلامتی ما مبتنی بر زمینه است: محیط فیزیکی (۱۰٪). رفتارهای بهداشتی (۳۰%); و عوامل اجتماعی و اقتصادی (۴۰%).تاب آوری نوین
نکته مهم این است که جغرافیا نه تنها به ما کمک می کند تا زمینه سلامت کامل خود را درک کنیم، بلکه به ما نشان می دهد که کجا و چگونه برای تاثیر مادی کوتاه مدت مداخله کنیم.
پیچیدگی نقشه های دیجیتال امروزی برای ردیابی بیماری در طول همه گیری بسیار ارزشمند است. داشبوردهای نمادین کنونی WHO و جانز هاپکینز COVID-19 به کشورها، مناطق، شهرها و مشاغل در سراسر جهان کمک کرده اند تا تصمیم گیری را بر اساس تصویری مشترک از داده های بلادرنگ – از ممنوعیت سفر و هشدارها تا ردیابی تماس – تسریع کنند.
تامین PPE، شناسایی آسیب پذیرترین افراد، کمک به هماهنگی آژانس های محلی، غذا دادن به گرسنگان، ایجاد قرنطینه و تخصیص منابع.
همان ابزارهای GIS و رویکرد جغرافیایی که به ما کمک می کند تا همه گیری را دور بزنیم، برای افزایش تاب آوری در بسیاری از ابعاد کسب وکار و جامعه استفاده می شود:
ما در حال ایجاد تاب آوری در واکنش به بلایا هستیم. با تجزیه و تحلیل ارتباطات پیچیده بین سیستم های طبیعی و ساخت انسان در یک مکان مشخص، می توانیم با سرعت و دقت مورد نیاز پاسخ دهیم تا بدانیم دقیقا از کجا باید آتش سوزی های معکوس را برای مهار آتش سوزی آغاز کنیم، دقیقا کدام بلوک ها را قبل از یک طوفان تخلیه باید تخلیه کنیم، دقیقا کدام مناطق را در یک بیماری همه گیر قرنطینه کنیم.
ما در حال ایجاد تاب آوری در کشاورزی و غذا هستیم. ابزار دقیق و شبکه سازی فراگیر حجم و انواع بی سابقه ای از داده ها را تولید می کند – داده های مربوط به خاک، آب و هوا، توپوگرافی، زیست شناسی گیاهی، کود و آفات.تاب آوری نوین
ما همچنین در حال جمع آوری داده ها در مورد ماشین آلات کشاورزی، تقاضای بازار، قوانین، مقررات و اثرات زیست محیطی هستیم. این یکپارچه شدگی و از طریق هوش مصنوعی به بینش تبدیل شده است. این “دقت” در کشاورزی دقیق است – و در حال تعریف مجدد علم و سیستم های تغذیه سیاره است.
ما در حال ایجاد تاب آوری در حمل و نقل و حمل و نقل هستیم. هنگامی که هر هاب – چه یک بندر، یک ایستگاه قطار یا کل شهر – بتوان با یک دوقلوی دیجیتال سه بعدی نقشه برداری کرد، ما خود حرکت را هوشمند می کنیم.
با پیش بینی بازی های مشترک المنافع در سال ۲۰۲۲ در بیرمنگام، انگلستان، حمل ونقل برای میدلندز غربی یک مرکز هماهنگی حمل ونقل منطقه ای تاب آوری شبکه را برای نقشه برداری و نظارت بر شبکه های بین وجهی – نه فقط جاده ها، بلکه راه آهن و تراموا و تمام شبکه های مختلف حمل ونقل ایجاد کرد.
لندن همین کار را برای المپیک لندن انجام داد و از GIS با موفقیت زیادی استفاده کرد – به طوری که آنها سیستم ها را برای اجرای دائمی حمل و نقل شهر حفظ کردند.
ما در حال ایجاد زنجیره های تامین تاب آور هستیم. افزونگی مبتنی بر مکان، زمانی که آناتم می شد، دوباره بازگشته است. عصر دیجیتال برای سرعت بهینه شد، با این فرض که مکان دیگر اهمیتی ندارد.
از این گذشته، جهان “مسطح” بود. اما مجموعه ای از بحران های جهانی مکان را به معادله بازگردانده است. شرکت خدمات حمل و نقل چندملیتی One Fortune 100 به همان اندازه که یک شرکت هواپیمایی به عنوان تحویل دهنده بسته عمل می کند، عمل می کند. به این ترتیب، بستگی به عملیات 24 ساعته هواپیمای آن دارد. این شرکت از GIS برای مدیریت تامین قطعات هواپیما به صورت استراتژیک در سراسر جهان استفاده می کند.
به همین ترتیب، ما در حال ایجاد تاب آوری در خرده فروشی، زیرساخت ها و شهرها هستیم. در نقشه برداری آینده این سیستم ها و سایر سیستم هایی که جهان ما توسط آن اداره می شود، ما در حال ساختن نقشه ای از سیستم های پیچیده ای هستیم که هر زیر سیستم، بخشی از آن است.
یک چارچوب جغرافیایی دیجیتال در حال ظهور – چیزی که من دوست دارم آن را یک سیستم عصبی برای سیاره بدانم – به ما این امکان را می دهد که آینده ای تاب آور را برای اقتصاد جهانی و جامعه جهانی ترسیم کنیم.
این بیماری همه گیر به ما یادآوری کرده است که گونه ما بخشی از چیزی بزرگتر، جامع تر و قدرتمندتر از خودش است. خبر خوب این است که ما اکنون ظرفیت نقشه برداری و ارتقای تاب آوری جهان و سازمان ها و جوامع خود را در همه ابعاد داریم.
ما فناوری و درک لازم را برای بیداری جغرافیایی را در این دهه داریم، فراتر از جغرافی دانان حرفه ای، که نسل جدیدی از تصمیم گیرندگان تجاری، طراحان، سازندگان، برنامه ریزان شهری و تغییر دهندگان را قادر می سازد تا مزایای رویکرد جغرافیایی را در آنچه که دارند ادغام کنند.
طراحی، تصمیم گیری و ساخت. در واقع، ما بر این باوریم که فناوری جغرافیایی در دهه ۲۰۲۰ مانند داده ها و هوش مصنوعی در دهه ۲۰۱۰ و اتصال و تلفن هوشمند در دهه ۲۰۰۰ خواهد بود.
ما با کلمه “تاب آوری” شروع کردیم که از فعل لاتین resilire به معنای “به عقب پریدن” یا “پس زدن” می آید. اما امروز، چیزی که می آموزیم این است که به جای برگشتن، یک سیستم تاب آور مبتنی بر طبیعت به جلو باز می گردد. از بحران خارج می شود و به حالت پیشرفته تر می رود. و شاید به همین دلیل است که تاب آوری نوین (جدید) به ویژه برای کسب وکارها و دولت ها امیدوارکننده است – نه تنها از نظر فناوری، بلکه از نظر نگرش.
به جای تمرکز بر آسیب پذیری سیستم هایمان، تاب آوری مبتنی بر طبیعت به ما می آموزد که بر اساس پتانسیل آنها فکر کنیم.
اگر روی تاب آوری سرمایه گذاری می کنید، امید به بانکی در آینده دارید. شما نه تنها از سیستم های خود محافظت می کنید، بلکه نگرش افراد را برای تصور آینده ای بهتر از امروز شکل می دهید.
این موضوع بیشتر از این کلیشه است که بهترین دفاع یک حمله خوب است. این در مورد ادغام هر دوی آنها در یک برنامه بازی جامع است – و برنامه ای که شانس زیادی برای برنده شدن دارد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اینکه چگونه برنامه ریزی تاب آوری با رویکرد جغرافیایی تبدیل به یک عامل کلیدی در استراتژی کسب و کار می شود، به esri.com/en-us/geospatial-thinking/overview مراجعه کنید.