اثرات گسترش افقی کلانشهری در تغییر کاربری اراضی کشاورزی وناپایداری اقتصادیو اجتماعی نواحی روستایی (مطالعه موردی روستای کرشت شهرستان پردیس استان تهران)

گسترش ناموزون و نامنظم کلان شهر تهران به نواحی پیرامونی منجر به بروز نابسمانی و ناپایداری در عرصه های طبیعی، اقتصادی و اجتماعی، فرهنگی روستاهای پیرامونی خود شده است به طوری که پنج دهه اخیر نشان می دهد که پیامدهای روابط نامنظم و نامتعادل این شهر با سکونتگاه های پیرامونی خود باعث بروز مشکلات زیست محیطی و تغییر کاربریاراضی ارزشمند کشاورزی به اراضی مسکونی و صنعتی شده است. داده های این تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی و مشاهده میدانی و نیز از طریق مصاحبه با معتمدین و ریش سفیدان روستا جمع آوری شده است. با استفاده از این داده ها نحوه و میزان تغییر کاربری اراضی کشاورزی و همچنین روند تغیر کاربری ودر نتیجه ناپایداری اقتصادی در روستای کرشت در توابع شهر پردیس مورد تبیین و تجزیه وتحلیل قرار گرفته است نتایج تحقیق نشان دادکه در سال 1352 تا سال 1392 اراضی کشاورزی روستا از 451 هکتار به 1 هکتار رسیده است. که موجب ناپایداری اشتغال در بخش کشاورزی و آلودگی های زیست محیطی شده است مهم ترین دلیل آن خزش کلانشهری است به طور کلی گسترش وتوسعه ناموزون کلانشهر تهران و شهر جدید پردیس بیشترین تاثیر را در تغییر کاربری اراضی کشاورزی و ناپایداری اشتغال تهران و شهر جدید پردیس بیشترین تاثیر را در تغییر کاربری اراضی کشاورزی و ناپایداری اشتغال کشاورزی را داشته است. برای به وجود نیامدن این وضعیت در نواحی روستایی دیگر پیشنهاد می شود برنامه هایی در جهت سختگیری در تغییر کاربریاراضی اجرایی شود تا از میزان تغییر کاربری کشاورزی در نواحی روستایی جلوگیری شود.

کلیدواژه ها:

خزش کلانشهری ، ناپایداری اقتصادی ، کرشت ، تغییر کاربری اراضی کشاورزی