آینده پژوهی برنامه ریزی مسکن با استفاده از روش تلفیقی سناریونگاری و تحلیل اثرات متقاطع، مطالعه موردی کلانشهر تهران

امروزه نگرش هایی نو در برنامه ریزی های شهری مطرح است، و بسیاری از روش های سنتی در برنامه ریزی منسوخ شده و کارایی خاصی ندارد. در بسیاری از کشورهای توسعه یافته تغییر نگرش در نوع برنامه ریزی جهت دستیابی به نتایج مطلوب به کار گرفته شده است. از جمله نگرش های جدید به امر برنامه ریزی، رویکرد آینده پژوهی است، که امروز در برنامه ریزی شهری و همچنین برنامه ریزی مسکن مطرح است و به امری ضروری تبدیل شده است. پژوهش حاضر، بر اساس هدف کاربردی، از نظر نوع تحقیق پیمایشی و اسنادی کتابخانه ای است و بر اساس نوع ماهیت توصیفی تحلیلی است. هدف پژوهش شناسایی عوامل موثر در برنامه ریزی مسکن شهر تهران می باشد. تا در روند بهبود و نتایج مطلوب در آینده برنامه ریزی ها مثمر ثمر واقع گردد. در این راستا پژوهش حاضر می کوشد با استفاده از دو روش آینده نگاری یعنی تحلیل اثرات متقاطع با استفاده از نرم افزار میک مک وسناریوپردازی با استفاده از نرم افزار سناریو ویزارد، ابتدا به شناسایی و تحلیل عوامل پیشران کلیدی پرداخته و سپس سناریوهای عمده پیش روی وضعیت مسکن کلانشهر تهران را تدوین کند . بنابراین با استفاده از پرسشنامه دلفی عوامل کلیدی شناسایی شده که شامل زمین، توسعه عمودی، منابع آب، کیفیت و استحکام، بحران های طبیعی و دسترسی به خدمات می باشند. و بر اساس 6 عامل کلیدی 17 وضعیت محتمل در نرم افزار سناریو ویزارد مورد تحلیل قرار گرفت. با تحلیل های انجام شده توسط نرم افزار سناریو ویزارد، یک سناریوی قوی و 16 سناریوی باور کردنی و 4 سناریوی ممکن استخراج گردید.

کلیدواژه ها:

آینده پژوهی ، برنامه ریزی مسکن ، سناریو نگاری ، کلانشهر تهران.