ارزیابی کارایی روش های مصرف ریز مغذی های آهن و روی بر روی عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان روغنی

به منظور ارزیابی کارایی روشهای مصرف ریز مغذیهای آهن و روی در آفتابگردان روغنی آزمایشی در سال زراعی 1387 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی استان آذربایجان شرقی با چهار تکرار و هشت تیمار(شاهد، آهن به صورت مصرف خاکی از منبع سکوسترین آهن به میزان 25 کیلوگرم در هکتار، روی به صورت مصرف خاکی از منبع سولفات روی به میزان 40 کیلوگرم در هکتار، آهن + روی به صورت مصرف خاکی، آهن به صورت محلول پاشی از منبع سکوسترین آهن به میزان 2 در هزار، روی به صورت محلول پاشی از منبع سولفات روی به میزان 3 در هزار، آهن + روی به صورت محلول پاشی و آهن+ روی به صورت مصرف خاکی و محلول پاشی) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی به اجرا در آمد. تجزیه واریانس صفات مورد مطالعه نشان داد اثر تیمارهای ترکیبی و نحوه کاربرد کود ریز مغذی آهن و روی بر روی وزن هزار دانه، عملکرد دانه و قطر طبق معنی دار شد. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد بیشترین عملکرد دانه و وزن هزار دانه برای سطح تیمار مصرف خاکی و محلول پاشی برگی آهن و روی به دست آمد. همبستگی بین قطر طبق و وزن هزاردانه با همدیگر و عملکرد دانه مثبت و معنی دار گردید. استفاده از روش محلول پاشی در کنار مصرف خاکی بیشترین بازده را در استفاده از آهن و روی برای افزایش عملکرد باعث گردید. نتایج مقایسه روش های مصرف محلول پاشی و مصرف خاکی نشان داد که در تمامی موارد تیمارهای محلول پاشی تاثیر بیشتری نسبت به مصرف خاکی آن داشت.

کلیدواژه ها:

آفتابگردان ، آهن و روی ، محلول پاشی و مصرف خاکی