تاثیر آموزش هوش هیجانی در سازگاری زنان مطلقه

هوش هیجانی مجموعه ای از قابلیت های غیر شناختی است که توانایی فرد را در سازگاری با مقتضیات محیطی و فشارهای حاصله افزایش می دهد. توانایی افراد در مقابله و سازگاری با رویدادهای زندگی به همکاری متقابل ظرفیت های عقلانی و هیجانی وابسته است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش هوش هیجانی بر سازگاری زنان مطلقه شهر تالش انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. از بین کلیه زنان مطلقه شهر تالش که یک سال از طلاق آنها گذشته و همگی جز افرادی بودند که در مرکز کاهش طلاق بهزیستی تشکیل پرونده داده بودند و حکم طلاق آنها از سوی دادگاه صادرشده بود؛ 30 نفر با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب، سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ( 15 نفر) و کنترل ( 15 نفر) قرار گرفتند و به مقیاس سازگاری طلاق فیشر پاسخ دادند. گروه آزمایش در طی 10 جلسه 2 ساعته تحت آموزش هوش هیجانی قرار گرفتند و پس از اتمام جلسات پرسشنامه سازگاری، مجدد در هر دو گروه (پس آزمون) مورد سنجش قرار گرفت. یافته های حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش هوش هیجانی در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری بر سازگاری زنان مطلقه تاثیر داشته است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که آموزش هوش هیجانی می تواند به عنوان یک روان درمانی انتخابی و موثر در افزایش سازگاری زنان مطلقه استفاده شود و فرد را قادر می سازد با به کارگیری و بروز به موقع مهارت های هیجانی با افراد دیگر واکنش های مثبت از خود بروز دهد و از رفتارهایی که پیامد منفی دارند اجتناب ورزد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، سازگاری ، زنان مطلقه