تعیین اثربخشی آموزش والدین با برنامه استپ مبتنی بررویکرد آدلر_ درایکورس بر بهبود تعامل مادر_ کودک در خانواده های دارای کودکان با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش والدین با برنامه استپ مبتنی بررویکرد آدلر درایکورس بر بهبود تعامل مادر_ کودک در خانواده های دارای کودکان با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی بوده است. طرح پژوهش از نوع مطالعات نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه پژوهش شامل کلیه مادران دانش آموزان دختر 6تا 10 سال دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی مقطع ابتدایی منطقه 4 شهر تهران بود که حجم نمونه با توجه به طرح پژوهش 42 نفر به صورت تصادفی از مدرسه حزب اله انتخاب شدند و به دو گروه 21 نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند و گروه آزمایش برنامه آموزشی استپ (گام به گام) مبتنی بررویکرد آدلر درایکورس را در 8 جلسه هر هفته یک جلسه به مدت 90 دقیقه دریافت نمودند. ابزار پژوهش مقیاس رابطه والد_فرزند (pcrs) فاین و همکاران بوده است که هر دو گروه به آن پاسخ دادند. داده ها به وسیله آزمون کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد در مرحله پس آزمون بین نمره تعامل والد- فرزند گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. پس می توان نتیجه گرفت آموزش والدین با برنامه استپ مبتنی بررویکرد آدلر_ درایکورس بر بهبود تعامل مادر_ کودک در خانواده های دارای کودکان با اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی تاثیر گذار است.

کلیدواژه ها:

برنامه استپ مبتنی بررویکرد آدلر_ درایکورس ، کودکان ، بهبود تعامل مادر کودک ، اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی