بهینه سازی مسیر فشار در فرایند هیدروفرمینگ ورقهای مخروطی با بکارگیری الگوریتم ژنتیک برمبنای شبکه عصبی

با استفاده روش هیدروفرمینگ میتوان ورقهای مخروطی را در یک مرحله با کیفیت مناسب ایجاد نمود. مهمترین پارامتر در روش هیدروفرمینگ مسیر فشار است دراین مقاله به کمک شیبه سازی اجزای محدود شبکه های عصبی و الگوریتم ژنتیک پارامترهای مسیر فشار در فرایند هیدروفرمینگ ورق مخروطی جهت دستیابی به بهترین توزیع ضخامت، بهینه شده است. ابتدا مدل اجزای محدود با استفاده از نتایج آزمایشگاهی اعتبار بخشی شد سپس به کمک شبکه عصبی، فرایند مدلسازی شد و الگوریتم ژنتیک بر مبنای شبکه عصبی جهت بدست آوردن پارامترهای ورودی بهینه ، به منظور دستیابی به ماکزیمم ضخامت در نقطه بحرانی یعنی درنقطه ای که کمترین ضخامت در آن بوجود می آید به کارگرفته شد. نتایج نشان داده است که تطابق خوبی بین مقادیر پیش بینی شده توسط الگوریتم ژنتیک بر مبنای شبکه عصبی و شبیه سازی اجزای محدود وجود دارد. با بکارگیری منحنی بهینه پیش بینی شده توزیع ضخامت یکنواختی در محصول نهایی بوجود آمده است.

کلیدواژه ها:

هیدروفرمینگ ، شبیه سازی اجزای محدود ، شبکه های عصبی ، الگوریتم ژنتیک ، بهینه سازی