رئالیسم در شعر احمد شاملو

کاربرد مکاتب ادبی همچون رمانتیسم، سمبولیسم، رئالیسم و . . . در شعر معاصر به تاسی از ادبیات اروپا رایج شد. هر چند این کاربست در موارد مختلفی با اصول اولیه این مکاتب مغایرت داشت ولی در عین حال برخی از مبانی این مکاتب در شعر و نثر فارسی مورد توجه قرار گرفته و آثاری در این زمینه خلق شدها ست که برر سی و تحلیل آنها برا ساس اصول اولیه این مکاتب میتواند؛ میزان همسانی و یا تفاوت این آثار را با مکاتب ادبیاروپایی نشان دهد. در همین راستا پژوهش حاضر بر آن است تا با روش توصیفی- تحلیلی، رئالی سم را در شعر احمد شاملو بررسی کند و براساس مبانی مکتب رئالیسم نشان دهد که این شاعر، کدام یکی از مولفه های مکتب واقع گرایی را در سروده های خویش به کار بردها ست و رویکرد وی در به کار گیری این مبانی چگونه ا ست دستاورد پژوهش بیانگر آن است که شرایط به وجود آمده برای به کارگیری مکتب رئالیسم در ایران با خاستگاه اصلی آن متفاوت ا ست و به نوعی تحت تاثیر رئالی سم سو سیالیستی قرار دارد، با وجود این برخی از مبانی آن در ادبیات معاصر ایران وجود دارد. این مبانی با توجه به شعر احمد شاملو عبارتند از: توصیف واقعگرایانه با کمترین تخیل موجود، رئالیسم سنتی، رئالیسم اجتماعی که در قالب انتقادات و اعتراضات سیاسی و اجتماعی بازتاب یافته است.

کلیدواژه ها:

رئالیسم ، شعر معاصر ، احمد شاملو