ارزیابی گزینه های آب پایدار در ایران با استفاده از روش آنتروپی شانون - تاپسیس فازی

از آنجایی که مفهوم توسعه پایدار از اهداف بلند مدت بشر یاد می شود، با توجه به نیاز اساسیزندگی بشر به آب، مدیریت منابع آب برای دستیابی به پایداری استفاده، از اصول توسعه پایدار است.از این گذرگاه مفهوم آب پایدار در سالهای اخیر در ادبیات مربوط به مدیریت منابع آب مطرح شدهاست. آب پایدار، به آب هایی اطلاق می شود که همیشه و به صورت مستمر وجود داشته باشند.برخی گزینه های آب پایدار مانند آب باران، آب خاکستری، آب سیاه، آب شور و آب اتمسفری هستندکه در برخی منابع تحت عنوان آبهای نامتعارف هم شناخته می شوند. استفاده از این منابع آب بهعنوان یکی از منابع جدید تامین آب محسوب می شود. در این مقاله، با استفاده تلفیقی از روش هایآنتروپی شانون و تاپسیس فازی که از روشهای تصمیم گیری چند معیاره هستند، به ارزیابی گزینه-های آب پایدار در ایران پرداخته شده است. نتایج و یافته های تحقیق حاکی از آن است که در بینگزینه های آب پایدار در ایران، گزینه شیرین سازی آب شور از اولویت اول برخوردار است و پس از آنگزینه های آب اتمسفری، استفاده مجدد آب سیاه، استحصال آب باران و بازچرخانی آب خاکستریدر رتبه های بعد گرفته اند. بنابراین به نظر می رسد، در راستای دستیابی به منابع آب پایدار استفاده ازشیرین سازی آب شور باید در دستور کار برنامه ریزان آب در کشور قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آب پایدار ، آنتروپی شانون ، تاپسیس ، فازی