مروری بر کاربرد کنترل بهینه در برنامه ریزی تولید و کنترل موجودی

مدل های ریاضی مبتنی بر شرایط ایستا یا حالت پایدار هنگام مواجهه با موقعیت های پویا در محیط های تجاری فعلی که شامل سیستم های تولید-موجودی هستند، کارا نیستند. لذا استفاده از ابزارهای ریاضی بر پایه تئوری کنترل به منظور بررسی پدیده هایی با متغیر زمان به منظور پاسخگویی به این نیازهای جدید مجددا مورد استفاده قرار می گیرند. با توجه به تنوع رویکردهای تحقیقاتی در این زمینه طی چند دهه، نیاز به ارائه این تحقیق است. این بررسی برخی از تلاشهای پژوهشی اصلی برای استفاده از روشهای نظری کنترل بر روی سیستمهای تولید-موجودی را نشان می دهد. به طور کلی، تئوری کنترل برای کاهش تنوع موجودی، کاهش تغییر پذیری سفارشات و بهینه سازی قوانین سفارش استفاده می شود. برخی از ابزارهای نظریه کنترل استفاده شده عبارتند از: جبر خطی، آنایز عددی، تبدیل لاپلاس ، تبدیل Z و کنترل بهینه. رویکرد اصلی در این مقاله تقسیم بندی تحقیقات مورد بررسی بر مبنای پارامتر زمان تولید می باشد. در تحقیقات انجام شده مدل های کنترل بهینه زمان به دو صورت زمان گسسته و زمان پیوسته ارائه شده اند. که در این مقاله در سه بخش به آنها توجه شده است. تلاش های جداگانه برای ادغام سیستم ها به صورت افقی (یعنی زنجیره تامین) یا به صورت عمودی (یعنی رویکرد سلسله مراتبی) مشخص می شوند. همچنین هیچکدام از مدلهای مورد بررسی روش محاسبه ای برای محاسبه کلیه پارامترهای مدل موردنیاز ارائه نکردند. برخی از نویسندگان پیشنهادهایی را برای بهینه سازی برخی پارامترها ارائه دادند ، اما هیچ تحقیقی در تلاش برای به دست آوردن این مقادیر پارامتر از یک سیستم واقعی ارائه نشده است.

کلیدواژه ها:

اقلام فاسد شدنی ، سیستم های تولید موجودی ، برنامه ریزی نیازمندی مواد ، زمان پیشبرد ، کنترل بهینه.