حفاظت و توسعه پایدار محیط زیست دریای خزر

دریای خزر به عنوان بزرگترین دریاچه جهان و یکی از مناطق مهم استراتژیک جهان میباشد. دریاچه خزر به علت داشتن اکوسیستم خاص از اهمیت زیست محیطی ویژه برخوردار است که پس از فروپاشی اتحاد شوروی و ظهور کشورهای جدید منطقه، فعالیتهای نفتی گسترش یافت و متناسب با آن تراکم جمعیت و مراکز مسکونی در حاشیه دریای خزر شکل گرفت. با توجه به عدم شکل گیری رژیم حقوقی دریای خزر، سرعت رشد وگسترش تهدیدهای زیست محیطی بیشتر شده است. در نبود یک رژیم حقوقی جدید، حدود مسئولیت کشورهای ساحلی در برنامه حفاظت از محیط زیست مشخص نیست. از مشکلات پیشروی کنوانسیون محیط زیست دریای خزر(کنوانسیون تهران) میتوان به عواملی همچون بیثباتی سیاسی ناشی از دوران گذار و کشمکشهای سیاسی داخلی در برخی از کشورهای تازه استقلال یافته، مسائل ژئوپلیتیک و ژئواستراتژیک منطقه دریای خزر، شرایط سیاسی حاکم بر منطقه و وجود رقابتهای منطقه ای در مورد مسائل انرژی و محدودیتهای ناشی از فعالیتهای استخراج و انتقال نفت و گاز و از همه مهمتر اختلاف نظر در خصوص رژیم حقوقی آن اشاره نمود.

کلیدواژه ها:

دریای خزر ، کنوانسیون ، رژیم حقوقی ، محیط زیست