تاثیر تنش شوری بر رشد، هدایت روزن های و عملکرد گوج هفرنگی گلخانه ای در سیستم آبکشت

در این تحقیق برای بررسی تاثیر شوری بر رشد و عملکرد گوجه فرنگی تغذیه شده با EC مختلف محلول غذایی ( 2/5، 3، 4، 5، 6 دسی زیمنس بر متر)، آزمایشی با طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار روی رقم فالکاتو در سال 1387 در گلخانه آموزشکده کشاورزی مغان اجرا گردید. در این آزمایش برای ارزیابی عملکرد تعداد میوه های برداشت شده در طول دوره رشد شمارش و توزین شدند. در پایان دوره آزمایش دو بوته از هر واحد آزمایشی انتخاب و پارامترهای رشد از قبیل ارتفاع گیاه، تعداد برگ، سطح برگ، وزن خشک ساقه و برگ و پارامترهای فیزیولوژیکی از قبیل هدایت روزنه ای و غلظت کلروفیل برگ اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که ارتفاع گیاه و تعداد برگ با افزایش EC محلول غذایی بطور معنی داری کاهش یافت .زمانیکه غلظت شوری محلول غذایی از 2/5 تا 7 دسی زیمنس بر متر افزایش یافت سطح برگ گیاه تا 31% کاهش نشان داد . هدایت روزنه ای برگ با افزایش EC محلول غذایی کاهش یافت. حداکثر و حداقل هدایت روزنه ای برگ به ترتیب در غلظت شوری 2/5 و 7 مشاهده گردید. غلظت کلروفیل برگ با افزایش سطح شوری بطور معنی داری کاهش یافت. وزن خشک ساقه و برگ بطور معنی داری تحت تاثیر غلظت شوری قرار گرفته بود. بطوریکه وزن خشک ساقه و برگ با افزایش سطح شوری از 2/5 تا 7 به ترتیب 55/9% و 36/6% کاهش یافت. تاثیر غلظت های مختلف شوری بر عملکرد معنی دار بود. افزایش غلظت شوری از 2/5 تا7 باعث گردید که عملکرد کل 104% کاهش یابد. در این آزمایش کاهش رشد و عملکرد در اثر افزایش سطح شوری ممکن است ناشی از کاهش هدایت روزنه ای، غلظت کلروفیل و سطح برگ باشد