شناسایی نقاط پرحادثه رانندگی با استفاده از روشهای تصمیم گیری چند معیاره (مطالعه موردی : شهر مهاباد)

با توجه به افزایش جمعیت و گسترش روزافزون شهرها و وابستگی بیش از پیش بشر به استفاده از وسایل نقلیه جهت مقاصد مختلف،موجب افزایش تعداد وسایل نقلیه و به تبع آن افزایش تعداد تصادفات درون شهری و برونشهری گردیده که این امر باعث به وجود آمدن پیامدهای وسیعی در جامعه شده است. از این رو نیاز به مطالعات و تحقیقات بیشتر، بر روی معیارهای موثر در بروز تصادفات ترافیکی و تلاش برای کاهش دادن تصادفات و افزایش ایمنی راه ها بیش از پیش ضروری می نماید. بر این اساس بایستی دلایل مختلفی که سبب به وجود آمدن تصادفات می شوند را شناسایی و ریشه یابی کرده و سپس به تجزیه و تحلیل این دلایل پرداخت و راهکارها و ایده هایی که سبب کاهش تصادفات می شوند را ارائه نمود. یکی از اقدامات مهم، شناسایی نقاط پرحادثه می باشد. هدف این تحقیق شناسایی نقاط پرحادثه رانندگی با استفاده از سیستم های تصمیم گیری چند معیاره می باشد. تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده با توجه به روشهای مبتنی بر سیستمهای تصمیم گیری چند معیاره و با بهره گیری از مدلهای مورد استفاده و نرم افزارهای مبتنی بر رویکرد سیستمهای تصمیم گیری صورت میپذیرد. نوع تحقیق توسعهای کاربردی و روش بررسی آن توصیفی تحلیلی است. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که چهارراه نبوت با شاخص حادثه خیزی0/1447 فلکه ملاخلیل باشاخص حادثه خیزی 0/1226فلکه ساعت با شاخص حادثه خیزی 0/0879 حادثه خیزترین تقاطع های شهرمحسوب می شوند و لکه نماز باشاخص حادثه خیزی 0/0422میدان استادهژارباشاخص حادثه خیزی 0/0404میدان استادهیمن باشاخص حادثه خیزی 0/0477ازلحاظ حادثه خیزی درپایین ترین رتبه ها براساس نظرات کارشناسان قراردارند

کلیدواژه ها:

نقاط حادثه خیز ، مدل AHP ، تصمیم گیری چند معیاره