بررسی کارآیی نشانگرهای مولکولی در ارزیابی تنوع ژنتیکی کلون های مختلف چای ایران

هدف: تنوع ژنتیکی 20 کلون چای جمع­آوری شده از سازمان تحقیقات چای کشور، با استفاده از 20 نشانگر ریزماهواره و 10 نشانگر RAPD مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روش ها: مواد گیاهی در این آزمایش 20 کلون چای انتخابی در موسسه تحقیقات چای کشور بود. استخراج DNA از نمونه­های برگ جوان کلون های چای با استفاده از روش CTAB با اندکی تغییرات انجام گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که نشانگرهای ریزماهواره و RAPD به ترتیب تعداد 105 و 160 نوار چندشکل تولید کردند. از میان نشانگرهای ریزماهواره، آغازگر MSE0143 با 9 باند و آغازگر MSG0681 با 8 باند بیشترین و آغازگر­ MSG0610 با 2 باند، کمترین تعداد قطعات تکثیر­شده را ایجاد کردند. نشانگرهای MSG0681، MSE0113، MSG0403 با دارا بودن بیشترین میزان تعداد آلل مشاهده شده، آلل موثر، شاخص تنوع ژنی نئی، شاخص شانون و میزان اطلاعات چند ­شکلی در این مطالعه به عنوان موثرترین نشانگرهای ریزماهواره جهت تجزیه تنوع ژنتیکی در کلون های مطالعه شده شناسایی شدند. از میان نشانگرهای RAPD، آغازگر OS-03 با تعداد 19 باند، بیشترین تعداد باند و آغازگر OR-12 با تعداد 13 باند کمترین تعداد باند را تولید کردند. نتیجه گیری: با مقایسه میانگین میزان اطلاعات چند ­شکل (PIC) دو سیستم نشانگری مشخص شد که نشانگرهای ریزماهواره نسبت به RAPD کارایی بیشتری دارند. به عنوان مثال، میانگین مقدار PIC برای نشانگرهای SSR 66/0 در سراسر کلون های چای اندازه گیری شد. با مقایسه شاخص های QND و EMI مشخص شد که نشانگرهای ریزماهواره نسبت به نشانگرهای RAPD برتر هستند. همچنین با مقایسه نتایج تجزیه خوشه ای دو نشانگر تعیین گردید که نشانگرهای ریزماهواره بهتر قادر بودند تا کلون ها را بر اساس منشا جغرافیایی شان طبقه بندی کنند.

کلیدواژه ها:

چای ، نشانگرهای ریزماهواره ، کارآیی نشانگر ، محتوای اطلاعات چندشکلی ، RAPD