مطالعه و بررسی ارتقاء رضایت شغلی باتوجه به نقش میانجی متغیر عزت نفس مدیران و رابطه بهینه این دو مولفه (نمونه موردی: شهرداری تهران)

مدیران در رضایت شغلی کارکنان و کارمندان خود نقش به سزایی دارند و در واقع یکی از مهمترین ارکان هر محیط کاری به شمار میروند. در بخش خصوصی مدیران به علت باز بودن دستشان در تغییرات واحد خود، به مراتب سهم بیشتری در ایجاد رضایت شغلی و بالا بردن عزت نفس در کارمندان و زیردستان خود دارند. پرداخت منصفانه و به موقع حقوق کارمندان، ایجاد امکان ارتقای شغلی و ایجاد فضای صمیمی در محیط کاری از مهمترین امکانات آنهاست. همانطور که در بخشهای مختلف این پژوهش عنوان شد بین عزت نفس و رضایت شغلی رابطه وجود دارد . هر چقدر میزان عزت نفس کارکنان بالاتر باشد به مراتب فرد قدرت کارایی بالاتر دارد و میتواند در مشکل ساز ترین موقعیت بهترین عملکرد را از خود نشان دهد و همین امر موجب رضایت در فرد میشود . در پژوهش ما نیز این رابطه مورد تایید قرار گرفته . در پژوهش الناز جلالی بین عزت نفس و رضایت شغلی رابطه سطح 0/05 معنی دار گردیده ولی در پژوهش ما رابطه در سطح 0/00 معنی دار گردیده . این نشان میدهد که بین عزت نفس و رضایت شغلی در پژوهش ما با اطمینان بیشتری معنی دار بوده از طرفی دیگر بین رضایت شغلی کارکنان زن و مرد تفاوت وجود دارد. علتش هم این است که بخشی از رضایت مندی را فرهنگ تعیین میکند، چون ما در جامعه ای زندگی میکنیم که رضایت مندی فردی در ارتباط مستقیم با احساسی است که در واقع جامعه به ما تسری میدهد، وقتی در جامعه ای سقفی به نام تبعیض جنسی وجود داشته باشد، فضای سنگین آن ناخودآگاه تاثیر میگذارد و میزان رضایت مندی کاهش مییابد و هر کاری را که انجام شود، تحت تاثیر خود قرار میدهد. حالا این تاثیر گاهی اوقات باعث تقویت فرد میشود و گامها را پرتوان تر و گاهی اوقات هم مانع از ادامه کار میشود و حرکت را کند میکند. در پژوهش ما نیز این مسئله تایید گردید که بین رضایت شغلی زنان و مردان تفاوت وجود دارد .

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، عزت نفس ، شهرداری تهران