رابطه بین اضطراب سلامت با اجتناب تجربه ای و تحمل پریشانی

مقدمه: اضطراب سلامت با ترس از بیماربودن/شدن مشخص می شود. این افراد مدام با نگرانی و پریشانی از این ترس خود به سر می برند و توانایی مقابله و تحمل این وضعیت را ندارند لذا با اجتناب کردن از این شرایط سعی در کنترل آن دارند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه اضطراب سلامت با اجتناب تجربه ای و تحمل پریشانی بود.روش: روش مطالعه از نوع توصیفی و همبستگی بود. نمونه مورد مطالعه شامل 180 دانشجوی(110 دختر و 70پسر)دانشگاه کاشان در سال تحصیلی 1396-97 بود که به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب گردیدند . ابزارهای پژوهش شامل فرم کوتاه پرسشنامه اضطراب سلامت((F-shai، پرسشنامه تحمل پریشانی((DTS و پرسشنامه پذیرش و عمل((AAQ-2 بود. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-19 و آزمون رگرسیون و همبستگی استفاده شد.یافته ها: میانگین سنی شرگت کنندگان22/4 و میانگین متغیرهای پژوهش: اضطراب سلامت((M=26/86,SD=18/95، تحمل پریشانی (M=41/27,SD=11/94) و اجتناب تجربه ای (M=23/25,SD=8/02) بدست آمد. و نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان نشان داد که متغیرهای تحمل پریشانی و اجتناب تجربه ای بیش از 62/2 درصد از تغییرات اضطراب سلامت را تبیین میکنند. همچنین بین اضطراب سلامت با اجتناب تجربه ای(p<0/001،(β=0/45و تحمل پریشانی p<0/001)،(β=0/64 در دانشجویان دانشگاه کاشان رابطه معناداری دیده شد.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که اضطراب سلامت به وسیله دو متغیر تحمل پریشانی و اجتناب تجربه ای قابل پیشبینی است. عدم تحمل پریشانی، رفتارهای اجتناب و فرار در مقابله با هیجان و علایم بدنی در افراد دارای اضطراب سلامت را تقویت می کند. از آنجایی که این افراد توانایی ضعیفی برای مقابله با پریشانی دارند؛ در نتیجه سعی دارند به وسیله ی استراتژی هایی که هدفشان کاهش سریع هیجانات منفی است از این هیجانات منفی اجتناب کنند.

کلیدواژه ها:

اضطراب سلامت ، تحمل پریشانی ، اجتناب تجربه ای