زیست حسگرها، تکنولوژی نوظهور در ارزیابی ایمنی مواد غذایی

شناسایی مسیرهای سیگنالی سرطانزایی در بدن مرتبط با سموم قارچی (مایکوتوکسین ها)، تاکید بر اهمیت ایجادروشهای نوین جهت شناسایی سریع این سموم در مواد غذایی دارد. مایکوتوکسین ها متابولیت های تولید شده توسطقارچ های رشته ای هستند که تحقیقات، ارتباط آنها را با فعال سازی ژن های سرطانی در بدن اثبات نموده است. قارچ هاقادر به رشد و تولید متابولیت در طیف وسیعی از مواد غذایی هستند. از جمله تکنیک هایی که در حال حاضر جهتشناسایی مایکوتوکسین ها استفاده می شوند می توان به طیف سنجی جرمی و الایزا اشاره نمود. این روش ها با هزینهبالا و زمان پاسخ دهی طولانی جوابگوی نیاز متخصصین نیستند. نیاز به تیمارهای طولانی مدت نمونه قبل از آنالیز وهمچنین نیاز به افراد متخصص جهت آنالیز از دیگر معایب این روشها می باشد. درنتیجه، توسعه روش های سریعشناسایی مایکوتوکسین ها تبدیل به یکی از مهمترین نیازهای روز در صنعت غذا شده است. زیست حسگر (بیوسنسور)ها سیستمی متشکل از آنتی بادی، مبدل و صفحه نمایش هستند که می توانند به کمک آنتی بادی ها اختصاصی عملکنند. در صورتیکه آنتی بادیهای مخصوص شناسایی مایکوتوکسین ها بر تراشه ی یک بیوسنسور بی حرکت شوند،سیگنال های ایجاد شده در اثر پیوند آنتی ژن های ماتریکس آزمایشی و آنتی بادی های بیوسنسور، از طریق مبدل بهسیگنال های الکتریکی تبدیل شده، برروی صفحه نمایش ظاهر می گردد و توسط نرم افزار مربوطه تبدیل به داده هاییمی شود که برحسب نوع بیوسنسور، تعیین کننده نوع مایکوتوکسین و مقدار آن در ماده غذایی میباشد. بیوسنسورهاعلاوه بر ارزیابی ایمنی مواد غذایی، کاربردهای متفاوت دیگری نیز دارند؛ به عنوان مثال جهت تشخیص سطوح گلوکزدر مواد غذایی یا جهت تعیین گلوتندار بودن یک فرآورده. امروزه از بیوسنسورها در مقیاس وسیع جهت انجام تستانسولین و تست بارداری استفاده می گردد. بیوسنسورها یک روش آسان، ارزان و قابل اطمینان جهت شناساییمایکوتوکسین ها و یا سایر مولکول های هدف در مواد غذایی می باشند.

کلیدواژه ها:

مایکوتوکسین ، بیوسنسور ، آنتی بادی ، سرطان ، شناسایی سریع