ارزیابی ایمنی باکتریوسین ها و ناتامایسین و تاثیر آنها بر سلامت مصرف کننده

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 481

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCFOODI26_624

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1398

چکیده مقاله:

از ابتدای حیات انسان، غذا به عنوان منبع انرژی شناخته شده، که به همین دلیل دسترسی به شکل قابلخوردن، ایمن و خوش طعم آن یک نیاز بوده و هست. در طول تاریخ، در سراسر دنیا، بشر از روش هایمتفاوتی برای جلوگیری از فاسد شدن غذا استفاده کرده است. در دهه های اخیر، ماده ای به نامباکتریوسین که قادر است عمر نگهداری غذا را افزایش دهد کشف شد، که توسط باکتری ها تولید شدهو ترشح آن به منظور تاثیر گذاری بر گونه های مشابه و حتی گاهی طیف وسیع تری از گونه ها، به شکلنابود کردن یا توقف رشد این رقبا می باشد. اما با وجود اینکه کارایی باکتریوسین ها مشخص شده است،استفاده از تعداد بسیار زیادی از آنها در فرمولاسیون غذا مجاز نیست. وجود نگرانی درباره ی نحوه یعملکرد باکتریوسین ها در بدن مصرف کننده و یا اینکه آیا سلامت انسان می تواند مورد حمله واقعشود، منطقی می باشد. ازین رو نیاز شدید به مطالعه درباره ی فعالیت باکتریوسین ها در مواجهه با سلولهای زنده، بافت ها و میکروفلور موجود در دستگاه گوارش حس می شود، که نتایج آن می تواند باعثشود تا ما ازیک منبع امیدوارکننده ی طبیعی بهره ببریم و به وسیله ی آن نه تنها می توانیم عمر نگهداریبیشتری برای غذاها داشته باشیم، بلکه مصرف انرژی کمتری به سبب کاهش دما و زمان فرآیندهایحرارتی و حتی مزایای سلامتی بخش به دلیل عدم استفاده از مواد شیمیایی نگهدارنده عایدمان خواهدشد. در این مطالعه ی مروری، برخی از ارزیابی های ایمنی انجام شده بر روی باکتریوسین ها، شامل اثرنایسین، انتروسین اس 37 و پدیوسین پی ای- 1 (تعدادی از باکتریوسین های بیشتر شناخته شده) برمیکروبیوتا و سلول های مشخصی در بدن بررسی می شود. با وجود اینکه هدف اصلی در اینجا، بررسیباکتریوسین ها و احتمال مخرب بودن یا بی ضرر بودن آنهاست، با توجه به این مسئله که عمر نگهداریغذاها و سلامت مصرف کننده باید در کنار هم حاصل شود، آنتی بیوتیک ناتامایسین که در غذاهایمختلف به طرق مختلف، مانند تیمار سطحی و ... به کار برده می شود نیز مورد توجه واقع شده است.مورد آخر در بسیاری از کشورها ماده ای مجاز تلقی شده، اما نه در همه ی کشورها. بنابراین علاوه براهمیت مطالعه ی باکتریوسین ها، پی بردن به این مسئله که کدام گروه درمورد ناتامایسین اشتباه می کندو کدامیک درست می اندیشد نیز می تواند مفید باشد. نتایج این مطالعه ی مروری نشان می دهد کهچنانچه از میزان مناسبی از باکتریوسین ها و یا ناتامایسین استفاده گردد، اثرات قابل توجهی از خصومتآنها نسبت به بدن مشاهده نمی شود.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

رضا صفدریان قمشه

دانشجوی کارشناسی ارشد، بخش علوم و صنایع غذایی، دانشگاه شیراز، شیراز

محمدهادی اسکندری

دانشیار، بخش علوم و صنایع غذایی، دانشگاه شیراز، شیراز