ارزیابی علائم گرافیک رهیاب در فرودگاه شهید بهشتی اصفهان و مقایسه آن با نمونه های مشابه خارجی و استانداردهای جهانی

اصفهان از جمله شهرهایی است که نه تنها جایگاه خاصی بین شهرهای گردشگری جهان دارد. اصفهان با جمعیت نسبتا زیاد و رفت و آمد بسیار بالا، کلان شهری است چند فرهنگی و دارای خواستگاه های فرهنگی متفاوت. بنابراین اهمیت و وجه ارتباطی فرودگاه، نیازمند یک سیستم علائم رهیاب بسیار واضح و روشن است که حتی فارغ از نوشتار به وسیله علائم بتواند با مخاطبانش ارتباط برقرار کند و از همه مهم تر اضطراب و آشفتگی زمان سفر را به حداقل ممکن برساند.علائم رهیاب یا نشانه های محیطی در عمل، نوعی ارتباط را رقم می زنند که در دنیای کنونی ما استفاده های زیادی دارند. شناخت درست فضا و نحوه ی پیدا کردن مکان مورد نظر در زمان سفر توسط علائم رهیاب باید به گونه ای سازمان یابد که توسط تمام کاربران قابل درک باشد و این بخش بسیار مهمی از ارتباط محیطی5 فرودگاه را شکل می دهد. ماحصل پژوهش، شناخت کاستی های ساختاری در سیستم علائم گرافیک رهیاب در فرودگاه شهید بهشتی اصفهان در مقایسه با نمونه های مشابه و استاندارد خارجی و نزدیک کردن این سیستم به استانداردهای جهانی است. چرا که استانداردهای جهانی با هدف ایجاد ساختاری از علائم روشن و روان، به دور از پیچیدگی های ذهنی که هر چه سریع تر و بهتر بتواند، مخاطب خود را در زمان کوتاه هدایت کند.هدف از این پژوهش، پیدا کردن مشکلات فعلی علائم گرافیک رهیاب در فرودگاه شهید بهشتی اصفهان، برای حرکتی به دور از خطا و پیچیدگی حتی برای کاربرانی است که شاید برای اولین بار تجربه استفاده از این فرودگاه را دارند

کلیدواژه ها:

علائم رهیاب ، علائم محیطی ارتباط ، تصویری ، فرهنگ بصری ، فرودگاه