بررسی تنوع مورفولوژیکی برخی ژنوتیپهای چای دارجلینگ در ایران

گیاه چای (Camellia sinensis (L.) O. Kuntze( از خانواده چای )Theaceace( یکی از محصولات اساسی و استراتژیک شمال ایران و ارزان ترین نوشابه بعد از آب است. به دلیل آنکه بسیاری از این بوته های بنابر علل مختلف در حال از بین رفتن میباشند و برای حفاظت از ژرم پلاسم آنها داشتن اطلاعات درباره ژنتیک این گیاه نیازی مشخص میباشد. از سوی دیگر، بررسی و مطالعه تنوع ژنتیکی ژنوتیپهای موجود گامی اساسی برای انتخاب ژنوتیپهای برتر و کشت آنها جهت افزایش تولید و کیفیت چای است. در این مطالعه با استفاده از 20 صفت مورفولوژی کمی و کیفی تنوع ژنتیکی 25 نمونه چای کشت شده در لاهیجان مورد بررسی قرار گرفتهاند. بر اساس داده های حاصل از این بررسی نمونه ها در سطح 16 در چهار گروه قرار گرفته اند. گروه اول بزرگترین گروه بود. نمونه های غیر دارجلینگ درگروه بندی در کنار نمونه های دارجلینگ قرار گرفتند که دلیل آن به ژنوتیپ بودن نمونه های دارجلینگ باز میگردد. بر اساس این نتایج خوشه بندی مشخص گردید که گروه بندیهای گیاهان در خوشه های بدست آمده از این بررسی با توزیع جغرافیایی هم خوانی ندارد و از سوی دیگر تنوع مورفولوژیکی بالایی نیز در بین گیاهان بدست نیامد.

کلیدواژه ها:

تنوع جمعیتی ، ژنوتیپ ، کلاستر ، نشانگر مورفولوژی