بررسی توانایی رشذی ژنوتیپ های نخود تحت تنش شوری

شوری به عنوان یک تنش محیطی مهم، مشکل عمده کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک است. گیاه نخود مشابه با سایر بقولات، نسبت به شوری حساس است و در نتیجه، گزینش ژنوتیپ های متحمل به شوری برای کشت در این مناطق از اهمیت زیادی برخوردار است. این آزمایش در سال 1397 در گلخانه دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار انجام شد. فاکتور اول: 19 ژنوتیپ نخود و فاکتور دوم تنش شوری شامل 3 سطح (شاهد، 0/05 و 0/1 میلی مولار نمک کلرید سدیم) بودند. نتایج نشان داد با افزایش شوری از ارتفاع بوته نخود کاسته شد. بین ارقام نخود بالاترین ارتفاع بوته در ژنوتیپ 6 مشاهده شد، ژنوتیپ های 1، 2 و 3 و 5 در گروه مشترک با تیمار 6 قرار گرفتند، کمترین ارتفاع بوته نیز در ژنوتیپ های 18 و 19 بدست آمد. در اثر متقابل شوری و ژنوتیپ های نخود نیز مشخص شد در شاهد ( بدون شوری) ژنوتیپ های 1، 2، 6 بالاترین ارتفاع بوته را داشتند، و ژنوتیپ های 18 و 19 کمترین ارتفاع بوته نخود بدست آمد. در شوری 0/1 میلی مولار بالاترین ارتفاع نخود در ژنوتیپ های 2 و 3 بدست آمد و کمترین ارتفاع نخود در ژنوتیپ 15 مشاهده شد. این آژمایش نشان داد که می توان از ژنوتیپ 1، 2، 3 و 6 در مناطقی که با مشکل شوری مواجه هستند برای کشت توصیه شوند.

کلیدواژه ها:

شوری ، ژنوتیپ نخود ، ارتفاع