اثرات حفاظتی عصاره گل قاصدک (Taraxacum erythrospermum) بر ضایعات هیستوپاتولوژیکی کبد در موش سوری تغذیه شده با جیره غذایی پرچرب

سندرم کبد چرب غیرالکلی در جامعه ایرانی شیوع بالایی دارد که امروزه به عنوان شایع ترین بیماری کبدی شناخته شده است و احتمال دارد از لحاظ موضوع سلامت به یک معضل عمومی مهم تبدیل شود. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثرات محافظتی عصاره گل قاصدک در برابر کبد چرب ناشی از رژیم غذایی پرجرب در مدل موش های سوری می باشد. که در گروه های آزمایشی متفاوت، توسط رژیم غذایی شاهد، رژیم غذایی پرچرب و رژیم غذایی پرچرب به علاوه عصاره گل قاصدک در دوز های مختلف تیمار شدند. در پایان دوره آزمایش، برای ارزیابی هیستوپاتولوژی کبد، نمونه های بافتی اخذ شده از موش ها در فرمالین بافر 10 % تثبیت شدند. از نمونه های فوق برش های هیستولوژیکی به ضخامت 5 میکرون تهیه گردید . سطوح سرمی آنزیمهای کبدی و بیلی روبین تام برای ارزیابی آسیب کبدی و عملکرد صفراوی مورد مطالعه قرار گرفت. آسیب شناسی بافتی کبد، حاکی از بروز تغییر چربی در گروه موش های تغذیه شده با جیره پرجرب بود. گل قاصدک بصورت وابسته به دوز باعث کاهش تجمع چربی در هپاتوسیت ها، به دلیل داشتن ساپونین و اینکه چربی و کلسترول به آن باند می شوند، گردید. در موش های گروه تغذیه شده با جیره غذایی رژیم پرچرب، سطوح سرمی آنزیم های کبدی به طور مع نی داری افزایش و میزان پروتئین تام و آلبومین بطور معنی داری کاهش یافت( p<./.5). که دوزهای بالا و متوسط عصاره گل قاصدک ( 250 و 150 میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن) سطوح افزایش یافته سرمی مارکرهای آسیب کبدی را به طور معنی داری کاهش و مقادیر کاهش یافته پروتئین تام و آلبومین را بطور معنی داری افزایش داد. ولی دوز پائین گل قاصدک ( 50 میلی گرم به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن) نتوانست به طور معنی داری این تغییرات را ایجاد کند.

کلیدواژه ها:

گل قاصدک ، هیستولوژی ، کبد ، موش سوری