بهبود خاصیت عایق بندی اندود کاهگل با استفاده از بنتونیت و کائولن میکرونیزه

کاهگل یکی از قدیمی­ترین ملات های سنتی ایران است که قابلیت­ها و تجربیات استفاده از آن در طول تاریخ، نشان دهنده آن است که می توان از آن، به عنوان یک پوشش مناسب برای حفاظت ساختارهای معماری خاکی استفاده نمود ولی لزوم تجدید دائمی آن، پس از هر بار فرسایش در مقابل بارندگی، حکایت از ناپایداری آن در مقابل رطوبت دارد؛ بنابراین یافتن روشهای علمی مناسب به منظور افزایش دوام و طول عمر مفید اندود کاهگل، بسیار ضروری به نظر می رسد. بررسی تاثیر بنتونیت و کائولن میکرونیزه در ترکیب با ملات کاهگل به منظور افزایش دوام آن، نشان داد که با استفاده از کائولن تا 82 درصد و با بنتونیت تا 121 درصد می توان ضریب نفوذپذیری کاهگل را کاهش داد. به علاوه، کائولن و بنتونیت میکرونیزه، مقاومت فشاری کاهگل را نسبت به نمونه های شاهد به ترتیب تا 39 و 33 درصد ارتقا می دهد. ارزیابی میزان دوام نمونه های آزمایشگاهی تحت بارش مصنوعی با دستگاه شبیه ساز باران نشان داد که استفاده از 3 درصد وزنی کائولن میکرونیزه، میزان هدر رفت ماده جامد نمونه ها را حداقل تا 7/16 درصد و حداکثر تا 4/31 درصد کاهش و دوام آنها را در مقابل فرسایش ناشی از بارندگی افزایش می دهد. این مطالعات همچنین بیانگر آن است که با کاهش اندازه ذرات ماده افزودنی، میزان تاثیر مثبت آنها نیز در بهبود خواص فیزیکی و مکانیکی ملات کاهگل افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

کاهگل ، مواد افزودنی میکرونیزه ، بنتونیت ، کائولن ، حفاظت