بررسی نقش رهبری فضیلت مدار در توسعه منابع انسانی

شاید در بین نظریه های اخلاقی هیچ کدام به پیچیدگی و گستردگی اخلاق فضیلت نباشد.این نظریه، که امروزه از مهم ترین نظریه های اخلاقی است، انتظار می رود در آینده بتواند در حوزه های گوناگون، از جمله در اخلاق مدیریت به دلیل مولفه های ارزشمندی که دارد در ایجاد یک زندگی اخلاقی و سعادتمند، کارایی داشته باشد. بدین روی، از این نظریه می توان در حوزه مدیریت و سازمان استفاده کرد و به سمت سازمان های فضیلت محور حرکت نمود. برای این منظور، ابتدا باید تعریفی از سازمان فضیلت محور ارائه کرد تا بر اساس آن بتوان ویژگی های چنین سازمان هایی را برشمرد. سازمان های (فضیلت محور) به سازمان هایی گفته می شود که بر اساس فضیلت های اخلاقی شکل می گیرند و مدیران و کارکنان آن انسان هایی فضیلت مدار بوده و ارتباطات و فعل و انفعالات سازمانی بر اساس فضایل اخلاقی تنظیم می گردد. بر اساس این تعریف، در این مقاله، فضیلت های محوری در سازمان ها در دو سطح فردی و سطح سازمانی بیان شده است. در سطح فردی، فضیلت هایی همچون انس باخدا، اخلاص و نیت خالص، آخرت گرایی، مسئولیت پذیری ها و در سطح سازمانی، فضیلت هایی همانند عاطفه انسانی، خدمت گزاری، عدالت، و رعایت قوانین و سلسله مراتب به عنوان فضلیت های محوری ذکر شده است. رهبری فضیلت مدار عبارتست از فرایند نفوذ در دیگران و برانگیختن آنان برای همکاری با یکدیگر در جهت تحقق اهداف سازمانی. اگر جه بسیاری از مدیران رهبرند و بسیاری از رهبران مدیر ولی فعالیت رهبری ومدیریت یکسان نیست. محیط آشفته و متغییر است. و رهبری فضیلت مدار یک عنصر کلیدی در هدایت و مدیریت این محیط است، با کمی دقت بر روی شرکت های مختلف می توان فهمید که رهبران بزرگ تفاوت های بزرگی ایجاد می کنند،رهبران موثر کسانی هستند که نتایج را در یک چارچوب زمانی معینی بدست می آورند تا برای سازمان و کار خود موثر واقع شوند.

کلیدواژه ها:

رهبری ، رهبری فضیلت مدار ، توسعه منابع انسانی ، سازمان