مقاوم سازی دیوار بنایی غیر مسلح با مش فولادی و شاتکریت در برابر انفجار

با افزایش حملات تروریستی در سالهای اخیر، مقاوم سازی سازه های بنایی موجود بخصوص حصارهای پیرامونی (دیوارهای آجری) از اهمیت ویژهای برخوردار شده است. بیشتر تحقیقات انجام شده به بررسی رفتار دالها، تیرها و ستونها، آن هم در برابر انفجارهای بزرگ میپردازند. در این بررسی ها فرض شده است که انفجار به قدری بزرگ است که دیوارها و تمام المانهای آن تخریب میشوند. ولی در انفجارهای کوچک المانهای ضعیف سازه تخریب میشوند. در حالی که در این تحقیق هدف اصلی، مقاوم سازی دیوارهای آجری در برابر بارهای حاصل از انفجار میباشد. بدین منظور لازم است سازه ها در مقابل انفجارهای کوچک به گونه ای مقاومسازی شوند که المانهای ضعیف نیز مقاوم شوند. در این پژوهش سعی شده است که با تغییر در مشخصات مش فولادی و شاتکریت میزان تخریب در حالتهای متفاوت مورد بررسی قرار گرفته است. برای مش فولادی، فاصله میلگردها 10 و 15 سانتیمتر و برای شاتکریت، ضخامت 5، 10 و 15 سانتیمتر در نظر گرفته شده است. همچنین انفجار در فواصل نزدیک، متوسط و دور انجام گرفته است. بررسی های انجام شده برای حالتهای متفاوت مش فولادی و شاتکریت، میزان تخریب دیوار آجری و بتنی را مورد مطالعه و ارزیابی قرار داده است.

کلیدواژه ها:

آجرگری ، انفجارهای غیر محدود ، بار ناشی از انفجار ، دیوار بنایی مش فولادی ، شاتکریت ، مقاومسازی ، مواد منفجره.